ปรับชีวาฝ่าวิกฤติ : โคลงสี่สุภาพ
๑. ไพรขาดหยาดน้ำค้าง...............ยังอรุณ
ลมแห่งเหมันต์หมุน.......................ไม่เว้น
แสงสุรีย์ส่องละมุน........................สะอาด
ยังปราศรุนอุ่นเร้น..........................พ่ายแพ้ลมหนาว
ฯ
๒. ความหนาวในปีนี้.......................ยาวนาน
หลายปีมิหนาวปาน........................เปรียบได้
บ่ผันผวนรวนราน...........................แปรเปลี่ยน
เพียงหนาวเพิ่ม-ลดไซร้...................ไป่ร้อนประสม
ฯ
๓. สายลมโหมสายน้ำ.....................ลำธาร
ละลอกคลื่นละลื่นลาน....................ไหลล้น
มัจฉามีอาการ...............................ซึมเซื่อง
เหมือนง่วงมิล่วงพ้น........................ตื่นฟื้นจากฝัน
ฯ
๔.
ปักษีรีรอรั้ง...............................รังแรม
บทเพลงบรรเลงแพลม...................พร่ำพร้อง
คอยจนกว่าแดดแกม......................กายกรุ่น
จึงหนุนแน่แซ่ซ้อง.........................ท่องฟ้าหากิน
ฯ
๕. ยามชะตาชีวาตม์ต้อง..................ต่ำตก
ปัญหารุมสุมอก.............................หลากเร้า
สงบใจอย่าตระหนก........................ตระหนัก
ความหม่นหมองโศกเศร้า.................ห่อนให้คุณา
ฯ
๖. ยามเศรษฐกิจคับข้อง...................ฝืดเคือง
ของแพงแข่งขันเนือง......................เนิ่นซ้ำ
จำลดสิ่งสิ้นเปลือง..........................รายจ่าย
ออมเก็บจักจุนค้ำ............................หยุดสร้างหนี้สิน
ฯ
๗.
เกิดวิกฤตการณ์ป้อง.....................ปรับตัว
ปรับใจอย่าไปกลัว...........................ขยาดสู้
คือความเขลาหากมัว........................คิดขลาด
(ทำ)สุดความสามารถกู้.....................กอบเกล้ากำลัง
ฯ
๘. จนปัญญาจำต้อง.........................จำใจ
สงบจิตอย่าคิดไป............................รนดิ้น
รอโอกาสอำนวยไกร........................กาจแกร่ง
เสริมแรงจัดแจงสิ้น..........................ทุกข์เศร้าสารพัน
ฯ
๑๗ มกราคม
๒๕๕๗
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น