ยินดีต้อนรับ อาคันตุกะ ทุกท่าน

สมัคร Blogger.com ตั้งแต่ยังเป็นเว็ปอิสระ ต้องสร้างรหัสผ่าน แต่ตอนนั้นเพิ่งหัดใช้คอมพิวเตอร์จึงทำผิดพลาดตอนสร้างรหัส ทำให้บล็อก avijjabhikkhu เข้าไม่ได้ ต้องสร้างบล็อกใหม่ใช้ชื่อใหม่ จากคำว่า bhikkhu เป็น pikkhu แทน
ด้วยข้อจำกัดด้านเวลา-ข้อมูล-สติปัญญา-ความรู้ความสามารถ-ความรีบเร่ง ทำให้เกิดความผิดพลาดได้ ผู้เขียนขออภัยเป็นอย่างยิ่ง และขอขอบคุณสำหรับคำแนะนำเพื่อการแก้ไขความผิดพลาด ผู้เขียนไม่สงวนลิขสิทธิ์สำหรับการคัดลอก การนำไปเผยแพร่ที่ไม่ใช่เพื่อการค้า ขอเพียงแต่อย่าแอบอ้างว่าเป็นผลงานของผู้อื่น แต่ผู้เขียนขอสงวนลิขสิทธิ์ในผลงานนี้ สำหรับการนำไปเผยแพร่เพื่อการค้าหากำไร
*นักเรียน อย่าลอกเป็นการบ้านไปส่งครูนะครับ เพราะไม่สุจริต ไม่เป็นประโยชน์แก่การพัฒนาความรู้ความสามารถ ดูไว้เป็นตัวอย่างก็พอ
มีอะไรสงสัย ไม่เข้าใจ ต้องการคำอธิบาย ก็ถามมาได้

วันพฤหัสบดีที่ 28 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556

เธอคือสุดที่รัก : กลอนจรรโลงใจ



เธอคือสุดที่รัก : กลอนจรรโลงใจ

    เคยหลงรัก สมัครหมาย มาหลายอย่าง...........ซึ่งก็ต่าง สร้างให้ ใจสุขี
ตามจังหวะ แห่งชีวา ชะตามี............................พาพบพาน สำราญพี ทิพาวัน

    วัยประถม ภิรมย์รัก มักวาดเขียน...................มัธยมเพียร กีฬา กล้าแข็งขัน
มหา'ลัย หมายล่า วิชาธรรม์.............................ทำงานยัน มันยุ่ง มุ่งทรัพยา

    หลากศัตรู อุปสรรค อันหนัก-เบา..................ฉุดชีวิต วิกฤติเข้า เฝ้าทุกขา
จนเทวษ เหน็ดเหนื่อย ใจเฉื่อยชา.....................ไม่เห็นค่า คุณชีวิต คิดพะวง

    กินข้าวปลา อาหาร ราญไร้รส.......................สิ่งเคยรัก สมัครลด งดใหลหลง
ไม่อยากนอน ไม่ย้อนตื่น ฝืนทระนง...................กายดำรง คงได้ ไร้วิญญาณ

    ดั่งเป็นบุญ วาสนา เทวะสนอง......................ดลเราสอง พ้องประสบ พบประสาน
เหมือนเราเคย เอ่ยสัญญา คำสาบาน..................เป็นเนื้อคู่ อยู่เคียงขาน นิรันดร

    เธอคือแสง แห่งอุษา แสนละมุน....................อ้อมอรุณ อุ่นอบ พิภพสร
คือสุคันธ์ กรรณิการ์ นิศาทร..............................มาดับร้อน ผ่อนคลาย หายทุกข์ตรม(นิศาธร=นิศา+อาทร)

    เธอคือฝน ชลธาร์ อำมฤต.............................ช่วยล้างพิษ วิกฤติครา ชีวาขม
คือเสาวรส หยดหวาน ชีวันพรม..........................ให้ชื่นชม รมณีย์ มีสุขใจ

    เธอคือเดือน ดารา หลังสายัณห์......................ประโลมฉัน รัญจวน ชวนหลับใหล
คือลำนำ นิทรา ทิพาลัย....................................ที่พาฉัน ฝันไป ในปรีดิ์เปรม

    คือวรรณพจน์ บทกวี พิมลแต่ง.......................ช่วยกล้าแกร่ง แปลงชีวา ชื่นเกษม
คือความดี ที่ดลใจ ให้อิ่มเอม..............................เสริมเติมเต็ม สิ่งที่ขาด อนาถไคล

    หวังว่าเธอ จะช่วยไป กล่อมใจชน....................ล่วงทุกข์ทน พ้นเหตุ เทวษไห้
ช่วยส้องสัจจ์ ทัศนา ชีวานัย................................บรรเทาโศก โลกย์ไส ตลอดไปเทอญ ฯ

๒๘ พฤศจิกายน ๒๕๕๖

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น