รอยเท้า..รอยแผล : กลอนเปล่า
๏ ในการดำเนินชีวี
เราทำให้เกิดมี
รอยเท้า
และ รอยแผล
๏ รอยเท้า ทำให้เราได้ย้อนเห็น
สิ่งที่เคยมี-เป็น-ทำ-เว้น
ฯลฯ มา
รอยแผล
คือความผิดพลาดบาดชีวา
ทำให้ติดตราอุราตรึง
๏ ทุกครั้งที่หวนไปดูรอยเท้า
อันค่อยเลือนรางบางเบาไปตามกาล
จิตใจล่องลอยพลอยฟุ้งซ่าน
ปานได้ท่องเที่ยวไปในห้วงแห่งภวังค์
๏ เพลิดเพลินกับภาพที่เห็น
ชัดเจนกับเสียงที่ดังกังวาน
รู้สึกถึงสัมผัสทัศนสถาน
ทุกสิ่งประสบนั้นเหมือนจริง
อย่างที่เคยเป็นมา
๏ เมื่อหวนกลับไปเห็น
รอยแผลเป็นที่ยังฝังรั้งอุรา
ความเจ็บปวดยิ่งยวดเกิดต่อหน้า
เสมือนว่าพยาธิยังมิเลือนหาย
๏ รู้สึกประหวั่นพรั่นพรึง
กับความเจ็บปวดลึกซึ้งที่ตรึงใจ
แม้เหตุการณ์จะผ่านไปนานเพียงใด
แต่คงยังรู้สึกเหมือนใหม่
เหมือนเพิ่งเกิดไม่กี่วินาที
๏ เอารอยเท้าเป็น..ครู
เอารอยแผลดูเป็น..บทเรียน
แบบฝึกหัดชีวัน
หมั่นอ่าน-เขียน
พากเพียรให้เก่ง
พัฒนาให้ก้าวหน้าอยู่เสมอ
๏ สิ่งดีๆที่เคยทำจงคล่อง
สิ่งที่เคยผิดพลาดบกพร่อง
ต้องระวังระไว
ในใจเสมอ
ดำเนินชีวีมิควรเผลอเลอ
แล้วเธอจะเป็นสุข
สนุกไปกับมัน ฯ
๑๙ พฤศจิกายน
๒๕๕๖
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น