เบื่อ...พ่อแม่สอนสั่ง
? : กลอนคติเตือนใจ
๏ ลูกรัก เจ้ามัก
จักบ่นว่า..............พ่อแม่ ช่างมา จับตาหนู
มองพ่อ มองแม่
เหมือนศัตรู...........มีอยู่ เพื่อขวาง ทางบันเทิง
๏ เจ้าเบื่อ เมื่อถูก
เราเตือนตัก........เรื่องมัก คบพาล เพื่อนร่านเหลิง
อยากทำ ตามใจ
ใคร่กระเจิง...........ร่าเริง อย่างไร้ ใครบัญชา
๏ เจ้าโกรธ โทษพ่อ ล้อแม่ผิด........ที่ปิด
กั้นใน ใจปรารถนา
มีแฟน แหนรัก
จะชักพา..................เสียการ ศึกษา อนาคต
๏ เจ้าชิง ยิ่งชัง
พ่อแม่ไม่................ให้ใช้ จ่ายเงิน เพลินจนหมด
ต้องคิด
ต้องออม ต้องยอมลด...........ต้องสะกด กั้นการ ต้านฟุ่มเฟือย
๏ พ่อแม่ โบราณ ไม่ทันสมัย............คำกล่าว
เจ้าใช้ ได้เรื่อยๆ
เมื่อเห็น
หญิงสาว แทบเปล่าเปลือย....โพสต์รูป ให้เหนื่อย เมื่อยอุรา
๏ พ่อแม่ อยู่ได้
ไม่นานดอก..............ความตาย ไม่บอก ใครล่วงหน้า
เมื่อพ่อ
แม่พราก จากโลกา................อำลา หน้าที่ นิรันดร
๏ เจ้าจะ ได้ทำ ตามชอบใจ...............ไม่มี
ผู้ใด ใคร่สั่งสอน
เจ้าทุกข์->ทุกสายตา อนาทร..............อย่าหมาย
ออดอ้อน วอนผู้ใด(อนาทร=ไม่เอาใจใส่)
๏ หากเจ้า พบพาน กับปัญหา.............จะคิด
พึ่งพา ใครที่ไหน ?
หนทาง ช่างแสน
แร้นแค้นไซร้.............ต้องฝ่า ฟันไป เดียวดายตน
๏ เจ้าร้อง ร่ำไห้
เป็นสายเลือด...........น้ำตา แห้งเหือด เดือดร้อนล้น
พ่อแม่ ที่ตาย
ไร้ทางหน.......................กลับฟื้น คืนมาบ่น จนเจ้าเบือน ฯ
๙ มิถุนายน
๒๕๕๖
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น