ความรัก ไม่เคยทำผิด : โคลงสี่สุภาพ
๑. ถูกหลอกชอกช้ำไห้................พ่าย " รัก "
เสียการเพราะราน " รัก ".............หลุดร้าง
หมกมุ่นวุ่นวาย " รัก "..................ขวักไขว่
" รัก "
เขาอยู่เพียงข้าง-..............เดียวร้าว รวด ฤดี ฯ
๒. ยินคำคนก่นร้าย......................โทษ " รัก
"
เฉกอาชญากรนัก........................ชั่วช้า
ก็ใครเล่าชวนชัก.........................."
รัก " ไขว่
มีแต่ตน กมล
ว้า.........................วุ่นได้หมายดี ฯ
๓. " ความรัก " มิเคยพล้ำ.............ทำผิด
คนอย่าเอาแค่คิด.........................ใส่ร้าย
อยาก " รัก " ตักเตือนจิต..............ตนก่อน
" รัก "
ไป่ราบรื่นคล้าย..................คลึงเพ้อรำพัน ฯ
๔. มีเงินฤาอาจซื้อ........................" รัก " สัตย์
กายแค่ก่อกำหนัด........................กลัดเร้า
มารยาจริตจะก้านจัด......................ลวงหลอก
แก่นแท้ " ความรัก " เท้า..............เกี่ยวแท้แด ฤทัย ฯ(เท้า=อ้างถึง)
๕. จงจำนงรักผู้..............................รักสนอง
สัตย์ซื่อถือธรรมปอง........................ถ่องรู้
ประพฤติคล่องครรลอง.....................จารีต
ประเพณี
อย่าริลอบเล่นชู้...............................สู่ยื้อแย่งใคร
ฯ
๖. รักษาใจของผู้.............................รักเรา
รักอย่ามุ่นมัวเมา.............................เขลาไซร้
เตือนตนอย่าฉลเอา..........................แต่จิต
หากทุจริตผิดไคล้............................จักให้ทลาย
หน ฯ
๒๕ มิถุนายน
๒๕๕๖
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น