กลอนธรรมะ กลอนคติชีวิต กลอนคติเตือนใจ กลอนคติสอนใจ กลอนสุภาษิต บทความจรรโลงใจ

ผลงานของชายคนหนึ่งซึ่งนอกจากตามหลักสูตรของโรงเรียนแล้ว ต้องเรียนรู้ศึกษาหาความรู้เอง ทั้งหลักธรรมและการประพันธ์ ชอบคิด-วิเคราะห์-สรุปบทเรียนใหม่เป็นประจำ แล้วบันทึกไว้เป็นบทกวีเพราะมิเช่นนั้นจะลืมบทเรียนเก่า คิดว่าน่าจะมีประโยชน์กับคนอื่นบ้าง จึงโพสต์สู่สื่อสาธารณะ

ยินดีต้อนรับ อาคันตุกะ ทุกท่าน

สมัคร Blogger.com ตั้งแต่ยังเป็นเว็ปอิสระ ต้องสร้างรหัสผ่าน แต่ตอนนั้นเพิ่งหัดใช้คอมพิวเตอร์จึงทำผิดพลาดตอนสร้างรหัส ทำให้บล็อก avijjabhikkhu เข้าไม่ได้ ต้องสร้างบล็อกใหม่ใช้ชื่อใหม่ จากคำว่า bhikkhu เป็น pikkhu แทน

ด้วยข้อจำกัดด้านเวลา-ข้อมูล-สติปัญญา-ความรู้ความสามารถ-ความรีบเร่ง ทำให้เกิดความผิดพลาดได้ ผู้เขียนขออภัยเป็นอย่างยิ่ง และขอขอบคุณสำหรับคำแนะนำเพื่อการแก้ไขความผิดพลาด ผู้เขียนไม่สงวนลิขสิทธิ์สำหรับการคัดลอก การนำไปเผยแพร่ที่ไม่ใช่เพื่อการค้า ขอเพียงแต่อย่าแอบอ้างว่าเป็นผลงานของผู้อื่น แต่ผู้เขียนขอสงวนลิขสิทธิ์ในผลงานนี้ สำหรับการนำไปเผยแพร่เพื่อการค้าหากำไร

*นักเรียน อย่าลอกเป็นการบ้านไปส่งครูนะครับ เพราะไม่สุจริต ไม่เป็นประโยชน์แก่การพัฒนาความรู้ความสามารถ ดูไว้เป็นตัวอย่างก็พอ
มีอะไรสงสัย ไม่เข้าใจ ต้องการคำอธิบาย ก็ถามมาได้

วันพุธที่ 26 มิถุนายน พ.ศ. 2556

หยาดฝนหล่นริน : กาพย์ยานี ๑๑

๏ มืดยล เมื่อสนธยา...............สกุณา ละส้องเสียง

ดงไพร ได้ยินเพียง..................หริ่งหรีดพร่ำ รำพันเพลง

๏ ลมโชย ระโรยชื่น.................พฤกษาครื้น โยกครืนเครง

ฟ้าวน อลเวง...........................เมฆทะมึน ทะยานหมาย

๏ โปรยปรน สายฝนปรก...........ประหนึ่งยก พหลย้าย

สาดซัด ขจัดขจาย....................พลานุภาพ เพิ่มสำแดง

๏ ค่อยซา คละสาดซ้ำ...............เริงระบำ เล่นคำแหง

พงไพร พิไรแล้ง........................คืนกลับแกร่ง ฟื้นแรงมี

๏ กุศล รินหล่นใส.....................ณ หทัย ให้สุขศรี

สุธา ทิพวารี..............................เสมือนมี พิมานมน

๏ จิตนุ่ม ชุ่มชื่นนวล...................น่ารัญจวน ชวนฉงน

บางเบา เสาวคนธ์.......................ศุภภาคย์ บ่จากจร(ภาคย์=โชคดี)

๏ เปรมปริ่ม อิ่มเอมปาน...............วัสสะศานติ์ สนานสร(วัสสะ=ฝนตก)

เย็นชื่น รื่นเริงชร..........................ชโลงจิต นิตยา(ชร=น้ำ,ชโลง=จรรโลง)

๏ แจ่มใส ใจสว่าง.......................มิแรมร้าง จางเจิดจ้า

อุจเฉท เวทนา.............................เว้นอาทร ร้อนรนเทอญฯ(อุจเฉท=สูญ)

๒๖ มิถุนายน ๒๕๕๖

กลอนธรรมะ กลอนคติชีวิต กลอนคติเตือนใจ กลอนคติสอนใจ กลอนสุภาษิต บทความจรรโลงใจ

ยินดีต้อนรับ อาคันตุกะ ทุกท่าน

วันพุธที่ 26 มิถุนายน พ.ศ. 2556

หยาดฝนหล่นริน : กาพย์ยานี ๑๑

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น