ทาส / ไท : กาพย์ฉบัง ๑๖
๏
อโณทัยกรายมาแทน...............ดาริกาแดน(ดาริกา=ดวงดาว)
ทั่วแคว้นแผ่นดงพงไสว
๏
ลมหนาวเป่าปัดสะบัดไพร.............โยกโยนโอนไกว
ไปตามจังหวะประพาตศิลป์(ประพาต=กระพือ)
๏
ใบไม้แห้งแกว่งกวัดบิน.............สู่พื้นธรณิน
หมุนปลิ้นปลิวตามแรงลม
๏ ส่งเสียงเกรียวกราวระงม.............ผสานผสม
เสียงขรมของหมู่พฤกษา
๏ แต่เหล่าดุษฎีศิลา..............ตามพื้นพสุธา
คงหาเคลื่อนครั่นหวั่นไหว
๏ มิแสดงอาการอันใด..............มั่นคงตรงไตร
ชวนให้ย้อนจิตคิดถึง
๏ สังคมพาราคะนึง..............หลงใหลระพึง
จิตตรึงโลกีย์กระแส
๏
คลั่งไคล้ไร้ปัญญาแล............เช่นชาติ " ทาส " แช(แช=เถลไถล)
พ่ายแพ้กระแสโฆษณา
๏ คล้อยตามโดยไม่นำพา............ทิฏฐิสัมมา
ถูกสนตะพายไม่รู้ตน
๏ แต่ผู้มีสติพิมล.............พิจารณ์พิจล
ศรัทธากุศล..มลทินไส
๏ มิยอมโอนอ่อนผ่อนใจ.............มั่นคงตรงไตร
เป็น " ไท " ชีวิตอิสรา ฯ
๓ ธันวาคม ๒๕๕๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น