หนาวนี้ คง...มิหนาว : อินทรวิเชียรฉันท์ ๑๑
๏ ท้องฟ้า อุษาใส................รพิไล้
ประไพรอง(รพิ=พระอาทิตย์,ประไพ=งาม)
โลกแจ้ง
เพราะแสงทอง.........ทิตะทั่ว อโณทัย(ทิต=สว่าง)
๏ " สักทอง "
ทยอยเหลือง...บุพะเปลื้อง ปลดใบ
แห้งกุด
ก็หลุดไกล................จลร่วง ประจบดิน
๏ เหมันต์ ณ ธันวาฯ..............ศิศิรา
จะมาชิน(ศิศิระ=ความหนาวเย็น)
ดันดุน
พิรุณริน......................พละสิ้น ผละผินไคล
๏ แต่วา ระปีนี้......................ตละลี้
ซิหนาวไร้(ตละ=เช่นเดียวกับ)
แดดจร
สะท้อนใจ..................ระอุให้ ฤทัยทอน
๏ เห็นแค่ กระแสข่าว.............ระดะป่าว
จะหนาวป้อน(ระดะ=มากมาย)
หลอกคน
กมลคลอน...............หิมะ,แม่ คะนิ้งมี
๏ ล่อให้ ลุไปเที่ยว.................สฐเกี้ยว
มุสาศีล์(สฐ=หลอกลวง)
ปลิ้นปล้อน
กะล่อน;ปี-..............ติ ตลบ
ตะแลงปรน
๏ พบเห็น มิเว้นวาง.................กวะทาง
ประสิทธิ์ผล(กวะ=ราวกับว่า)
เห็นแก่
ก็แต่ตน........................ทุจริต อภิชฌา(อภิชฌา=โลภมากอยากได้)
๏ อากาศ ผิผันผวน..................มิระรวน
กระไรหนา
แต่คน
มุสาวาท์........................รุทรา ภยาเอย(รุทร=น่ากลัวยิ่งนัก)ฯ
๑๙ ธันวาคม ๒๕๕๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น