หลัก...ยึดโยงชีวิต : กลอนคติชีวิต(กลอนเจ็ด)
๏ เรือน้อย ลอยลำ บนอัมพุ พายุ พัดโหม โพยมเหิม
วลาหก ผกผวน
ป่วนปั่นเกริม ห่าฝน โหนเสริม
เติมเตชไตร
๏ กราดเกรี้ยว เกลียวคลื่น ตื่นตระหนก โยนยก นาวา
น่าหวั่นไหว
แรงน้ำ แรงลม
โจมจู่ไกร เรือไร้ เสาโยง
คงอับปาง
๏ ชีวา อาศัย ในสังคม ค่านิยม โถมยัด
ยากขัดขวาง
ความเชื่อ
ความชิน จินดาทาง แบบอย่าง วางไว้
ให้คล้อยเคียง(จินดา=ความนึกคิด)
๏ โลกีย์ ชี้นำ ชวนด่ำดื่ม ตัณหา พาปลื้ม
ประสานเสียง
สัญชา ตะญาณ
ดันเอนเอียง เหลือเพียง หลักธรรม
เลิศค้ำจุน
๏ เป็นที่ ยึดโยง ธำรงใจ มิให้ พลัดหลง
พะวงหมุน
ปกป้อง
ผองภัย ไคลอาดุร พิบุล คุณสรรค์ ชีวันเอย ฯ(อาดุร=เดือดร้อน}พิบุล=มาก)
๒๑ ธันวาคม ๒๕๕๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น