กลอนธรรมะ กลอนคติชีวิต กลอนคติเตือนใจ กลอนคติสอนใจ กลอนสุภาษิต บทความจรรโลงใจ

ผลงานของชายคนหนึ่งซึ่งนอกจากตามหลักสูตรของโรงเรียนแล้ว ต้องเรียนรู้ศึกษาหาความรู้เอง ทั้งหลักธรรมและการประพันธ์ ชอบคิด-วิเคราะห์-สรุปบทเรียนใหม่เป็นประจำ แล้วบันทึกไว้เป็นบทกวีเพราะมิเช่นนั้นจะลืมบทเรียนเก่า คิดว่าน่าจะมีประโยชน์กับคนอื่นบ้าง จึงโพสต์สู่สื่อสาธารณะ

ยินดีต้อนรับ อาคันตุกะ ทุกท่าน

สมัคร Blogger.com ตั้งแต่ยังเป็นเว็ปอิสระ ต้องสร้างรหัสผ่าน แต่ตอนนั้นเพิ่งหัดใช้คอมพิวเตอร์จึงทำผิดพลาดตอนสร้างรหัส ทำให้บล็อก avijjabhikkhu เข้าไม่ได้ ต้องสร้างบล็อกใหม่ใช้ชื่อใหม่ จากคำว่า bhikkhu เป็น pikkhu แทน

ด้วยข้อจำกัดด้านเวลา-ข้อมูล-สติปัญญา-ความรู้ความสามารถ-ความรีบเร่ง ทำให้เกิดความผิดพลาดได้ ผู้เขียนขออภัยเป็นอย่างยิ่ง และขอขอบคุณสำหรับคำแนะนำเพื่อการแก้ไขความผิดพลาด ผู้เขียนไม่สงวนลิขสิทธิ์สำหรับการคัดลอก การนำไปเผยแพร่ที่ไม่ใช่เพื่อการค้า ขอเพียงแต่อย่าแอบอ้างว่าเป็นผลงานของผู้อื่น แต่ผู้เขียนขอสงวนลิขสิทธิ์ในผลงานนี้ สำหรับการนำไปเผยแพร่เพื่อการค้าหากำไร

*นักเรียน อย่าลอกเป็นการบ้านไปส่งครูนะครับ เพราะไม่สุจริต ไม่เป็นประโยชน์แก่การพัฒนาความรู้ความสามารถ ดูไว้เป็นตัวอย่างก็พอ
มีอะไรสงสัย ไม่เข้าใจ ต้องการคำอธิบาย ก็ถามมาได้

วันอาทิตย์ที่ 22 กรกฎาคม พ.ศ. 2555

คนจริงใจ: กาพย์ยานี ๑๑

๏ ร้อนชิง ฝนทิ้งช่วง..................ละเลยล่วง ห้วงสัปดาห์

นาดิน ดูสิ้นท่า.............................ดกดื่นหญ้า แย่งกล้ากิน

๏ ลำคลอง ห้วยหนองขอด..........ดอนดินยอด ทอดแยกสินธุ์

มัจฉา ยากหาชิน...........................นกทิ้งถิ่น บินจากไกล

๏ ป่าแล้ง ใบแห้งหล่น.................เกลื่อนโคนต้น พ้นชีพขัย

ตามกิ่ง ประวิงใบ............................เขียวสดใส ไตรขจี

๏ ฟ้าไกล ไร้เมฆฝน.....................จิตใจคน ล้นไร้ศรี

(ความ)จริงใจ แทบไม่มี....................ปฎิพัทธ์ เพียงอัตตา

๏ เงินทอง ยังหาง่าย.....................(ความ)จริงใจหาย ใยยากหา

แม้แลก แจกเงินตรา..........................ไม่แน่ว่า จะจริงใจ

๏ มิหนำ มาซ้ำหลอก......................." จริงใจ " บอก กลอกสาไถย

หมายมิ่ง ความจริงใจ..........................จากเราไป ไม่อายตน

๏ ธรรมชาติ ของสัตว์ส่ำ....................ไม่ดื่มด่ำ กรำกุศล

ยิ่งร้าย จิตใจคน...................................ลึกล้ำล้น อกุศลไกร

๏ รอฝน สุชลหลั่ง.............................พอมีหวัง ดังจิตไหว

รอจน คนจริงใจ....................................รอจนตาย ไม่แน่เอย ฯ

๒๒ กรกฎาคม ๒๕๕๕

กลอนธรรมะ กลอนคติชีวิต กลอนคติเตือนใจ กลอนคติสอนใจ กลอนสุภาษิต บทความจรรโลงใจ

ยินดีต้อนรับ อาคันตุกะ ทุกท่าน

วันอาทิตย์ที่ 22 กรกฎาคม พ.ศ. 2555

คนจริงใจ: กาพย์ยานี ๑๑

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น