คร่ำครวญรัก : โคลงสี่สุภาพ
๑
ฝูงนกนางแอ่นพร้อม................เมฆฝน
ลอยอยู่ดูยุคล............................คู่ฟ้า
อกเอยอับสับสน.........................ยลหย่อย(หย่อย=บ่อยๆ)
ขาดคู่อดสูคว้า...........................เหว่ว้าวารไหว
ฯ
๒. บุญใดดลดาลให้.....................มาเห็น
ประจักษ์พักตร์เพียงเพ็ญ..............ผ่องผู้
บาปใดก่อมารเข็ญ......................มาสู่
คิดใคร่ปองไขว่ขู้(คู่)...................จู่จ้องจองแจ
(แจ=ไม่ห่าง)ฯ
๓.
ดีแต่ดูอยู่ให้...........................ใยยวน
ทำแต่คำคร่ำครวญ......................เคลือบคลุ้ม
สำคัญแต่รัญจวน.........................จับจิต
คงแต่ความเปลี่ยวกลุ้ม..................รุมกล้ำปลงฤดี
ฯ
๔. แม้นมีบุญร่วมสร้าง....................บางบรรพ
กรรมเก่าเราเกลากัน....................เกี่ยวก้อง
ใจสองผ่องผูกพัน..........................สรรค์สืบ
เขนยคู่พธูพ้อง..............................หนึ่งเพี้ยงเคียงควร
ฯ
๕. มองหมู่พรวนผู้คน.......................สนสับ
เบียดเสียดเฉียดชนขับ.....................เคลื่อนเคล้า
บัดเดี๋ยวต่างแยกกลับ.......................ลับกราย
ตามแต่กระแสเต้า............................ติดต้องชะตาตน
ฯ(เต้า=ไป)
๗ กรกฎาคม ๒๕๕๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น