น้อยใจ : กลอนดอกสร้อย
๏ น้อยเอ๋ย น้อยใจ.... น้อยใน ดวงจิต
คิดขื่นขม
น้ำตา ล้นเท้อ
เอ่อระทม จิตห่ม จ่มไห้
ในภวังค์
๏ ดวงใจ ดวงจ้อย อย่าน้อยจิต ชีวิต ไม่ได้
ดั่งใจหวัง
น้อยใจ ให้เพลีย
เสียพลัง สิ้นสุข ทุกข์สั่ง
ยั้งวิญญาณ์
๏ คนล้วน ขวนขวาย คิดไรมาก อยากให้ เขาเป็น
เช่นปรารถนา ?
ยิ่งยาก จักยิน ดุจจินดา ปลงไป เถิดหนา อย่าดึงดัน
ยิ่งยาก จักยิน ดุจจินดา ปลงไป เถิดหนา อย่าดึงดัน
๏ ทำดี มิได้ อะไรดี ? อย่ามี มิจฉา
ชั่วอย่าสรรค์
ผลดี ทีท่า มาไม่ทัน สักวัน บันดล กุศลดี
๏ บางที มีกรรม ทำเก่าก่อน ตามรอน ตอนรัด ขจัดศรี
ทนอด ชดใช้ ให้หมดมี ไม่หนี หนี้กรรม
กล้ำเกินกล
๏ จงซื่อ ถือสัตย์ สุจริต จงคิด เข้มแข็ง
ด้วยแรงกุศล
จงเชื่อ กรรมกฎ
อย่างอดทน จงกล้า กมล ด้นดั้นเอย
ฯ
๑ กรกฎาคม ๒๕๕๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น