น้ำฝน น้ำใจ : อินทรวิเชียรฉันท์ ๑๑
๏ ริมห้วย
ระรวยหรรษ์..............มิสวัน วลัญช์ศรี (มิส-=ปน,วัน=ป่า,วลัญช์=เครื่องหมาย)
บุปผา
ชรินพี.............................สกุณี ปรีดา (ชริน=ประดับ)
๏ เมฆา
นภาคล้ำ....................ชรอ่ำ ถลำถา (ชรอ่ำ=มืดมัว)
ลมพัด
สะบัดพา.........................พนสัณฑ์ สนั่นสบ
๏ ใบไม้
ระบายร่วง..................มุทิน์ห้วง มหรรณพ (มุทิน=มลทิน)
ไหลปลิว
ละลิ่วปรบ....................ปทุมา ขจายจร
๏ ฝนสาย
ประปรายสินธุ์..........วุฐิผิน สุรินทร์ศร (วุฐิ=ฝน,สุรินทร์=พระอินทร์)
พุ่งผ่าน
พิมานอ์มร......................ระพิภพ ประจบดิน (ประจบ=บรรจบ)
๏ หยาดฝน
ยุบลเล่า...............คละเคล้า กระแสสินธุ์ (ยุบล=เรื่องราว)
ขาวพอก
ระลอกพิน-...................ทุชรัด สุทรรศนีย์ (พินทุ=หยาดน้ำ,ชรัด =ซัด)
๏ สุทโธ
มโนธรรม..................สติพร่ำ เพาะความดี (สุทโธ=ผู้บริสุทธิ์)
เมตตา
ปราณี.............................มุทิตา นิรามล
๏ ชุ่มชื่น
ระรื่นชิต....................ชรจิต ขจัดฉล (ชร=น้ำ)
ทาน-ศีล
กบิลบน.........................ตละฝน กมลเฟื้อ (ตละ=เช่นเดียวกัน)
๏ โรยริน
มิสิ้นสุด.....................วิศรุต สุธาเรื้อ (วิศรุต=ปรากฏ,สุธา=น้ำอมฤต)
สุขขันธ์
สวรรค์เครือ......................ทุรแผ้ว ทแกล้วพันธ์ ฯ
๒ กรกฎาคม ๒๕๕๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น