กลอนธรรมะ กลอนคติชีวิต กลอนคติเตือนใจ กลอนคติสอนใจ กลอนสุภาษิต บทความจรรโลงใจ

ผลงานของชายคนหนึ่งซึ่งนอกจากตามหลักสูตรของโรงเรียนแล้ว ต้องเรียนรู้ศึกษาหาความรู้เอง ทั้งหลักธรรมและการประพันธ์ ชอบคิด-วิเคราะห์-สรุปบทเรียนใหม่เป็นประจำ แล้วบันทึกไว้เป็นบทกวีเพราะมิเช่นนั้นจะลืมบทเรียนเก่า คิดว่าน่าจะมีประโยชน์กับคนอื่นบ้าง จึงโพสต์สู่สื่อสาธารณะ

ยินดีต้อนรับ อาคันตุกะ ทุกท่าน

สมัคร Blogger.com ตั้งแต่ยังเป็นเว็ปอิสระ ต้องสร้างรหัสผ่าน แต่ตอนนั้นเพิ่งหัดใช้คอมพิวเตอร์จึงทำผิดพลาดตอนสร้างรหัส ทำให้บล็อก avijjabhikkhu เข้าไม่ได้ ต้องสร้างบล็อกใหม่ใช้ชื่อใหม่ จากคำว่า bhikkhu เป็น pikkhu แทน

ด้วยข้อจำกัดด้านเวลา-ข้อมูล-สติปัญญา-ความรู้ความสามารถ-ความรีบเร่ง ทำให้เกิดความผิดพลาดได้ ผู้เขียนขออภัยเป็นอย่างยิ่ง และขอขอบคุณสำหรับคำแนะนำเพื่อการแก้ไขความผิดพลาด ผู้เขียนไม่สงวนลิขสิทธิ์สำหรับการคัดลอก การนำไปเผยแพร่ที่ไม่ใช่เพื่อการค้า ขอเพียงแต่อย่าแอบอ้างว่าเป็นผลงานของผู้อื่น แต่ผู้เขียนขอสงวนลิขสิทธิ์ในผลงานนี้ สำหรับการนำไปเผยแพร่เพื่อการค้าหากำไร

*นักเรียน อย่าลอกเป็นการบ้านไปส่งครูนะครับ เพราะไม่สุจริต ไม่เป็นประโยชน์แก่การพัฒนาความรู้ความสามารถ ดูไว้เป็นตัวอย่างก็พอ
มีอะไรสงสัย ไม่เข้าใจ ต้องการคำอธิบาย ก็ถามมาได้

วันอังคารที่ 10 กรกฎาคม พ.ศ. 2555

ใจสงบ พบทางออก : กลอนคติสอนใจ

๏ เมฆ(ชั้น)สูง ลอยฟุ้งฟ้า..........ยามสุริยา อัศดง

งามสง่า ประดุจหงส์....................จิตรบรรจง ปลงปีกบิน

๏ เมฆฝน ลอยล้นต่ำ................จนกรายคล้ำ กล้ำนคินทร์ (นคินทร์=ภูเขาใหญ่)

ปิดฟ้า นภาสิ้น............................มืดมัวดิน สินธุกาฬ

๏ ฟ้าใหญ่ ยังไร้ร้าง..................ดาวพราวพร่าง ยังพรางผลาญ

เพ็ญจันทร์ อันตรธาน...................เพราะเมฆบด ปรากฏบัง

๏ แม้ว่า พระสุรีย์......................ทรงฤทธี มีพลัง

ลับหาย ไม่เห็นหลัง......................เพียงเพราะเมฆ เสกสรรไส

๏ ปัญหา คราประสบ..................ไม่คิดขบ สงบใจ

ขื่นขม อารมณ์ไหว........................กระสับกระส่าย ก่ายกังวล

๏ ปัญญา ย่อมมืดบอด.................สติมอด ปลอดกุศล

ชีวัน พลันมืดมน............................ไม่เห็นทาง สว่างทา

๏ แม้นดาว พราวพร่างเห็น............ดวงเดือนเพ็ญ ปรารถนา

รุจี สุริยา.......................................เมื่อนภา เมฆาคลาย

๏ ถึงครา ปัญหาขบ.....................ใจสงบ อย่าลบหาย

วิบากกรรม ผิกล้ำกราย.....................ใจต้องมี สติพิมล

๏ ใจสงบ พานพบทาง...................แสงสว่าง สะพร่างผล

แก้ไข ภัยทุกข์พ้น............................ได้สำเร็จ สมเจตนา ฯ

๑๐ กรกฎาคม ๒๕๕๕

กลอนธรรมะ กลอนคติชีวิต กลอนคติเตือนใจ กลอนคติสอนใจ กลอนสุภาษิต บทความจรรโลงใจ

ยินดีต้อนรับ อาคันตุกะ ทุกท่าน

วันอังคารที่ 10 กรกฎาคม พ.ศ. 2555

ใจสงบ พบทางออก : กลอนคติสอนใจ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น