ความสันโดษ
เป็นทรัพย์อันประเสริฐ : กาพย์ฉบัง ๑๖
๏ เท่าที่มีเท่าที่ได้..............พออกพอใจ
กลไกแห่ง " ความสันโดษ "
๏
วิถีชีวาปราโมทย์.............ประกอบประโยชน์
บรรเทาโทษของสังขาร
๏
โลกที่ดูดั่งอลังการ............พินิจพิจารณ์
กันดารพานพบประสบเห็น
๏
ชีพชนม์ล้นหลากลำเค็ญ.............ขาดแคลนแร้นเป็น
เฉกเช่นปกติโลกพิสัย
๏
หากแต่ความคิดจิตใจ...............จินตนาการไกล
จนไร้ผิดชอบขอบเขต
๏ " ความอยาก
"ชักพาอาเพศ...............มโนกรรมทำเหตุ
เกิดกิเลสไม่สิ้นสูญ
๏ " ผิดหวัง
"ตั้งตาอาดูร...............กลับกลอกพอกพูน
เกลือกกูลต่อกรรมทรามหมอง
๏
ทำให้ได้ทุกข์ขลุกครอง..............ชลนัยน์ไหลนอง
คับข้องพร่องพ่ายขยายผล
๏ ป้องกันด้วยการอดทน..............แก้ไขกมล
หลุดพ้น " ยึดมั่น "อันหลากหลาย
๏
คนย่อมเกิด-แก่-เจ็บ-ตาย.............โอนอ่อนผ่อนคลาย
พอใจตามได้-มี-เป็น ฯ
๒๑ กรกฎาคม ๒๕๕๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น