Flickr
ผิด เป็นครู : กลอนแปด
๏ เหล่าต้นไม้ ใบหญ้า ถ้าได้หยั่ง ลงรากฝัง ตั้งต้น
โยน...ไม่ย้าย
ส่วนสิงสา ราสัตว์
ถนัดกราย หาที่หมาย ถ่ายกิน
ถิ่นภัตรา
๏ ไม่มีใคร ไม่เคย เลยทำผิด ทั้งชีวิต ผิดได้
ตราบตายหนา
การถือผิด เป็นครู->->รู้วิชา เกิดปัญญา ละผิด
พ้นจิตจล
๏ การไม่ยอม รับผิด ปิดพิสัย ขัดขวางให้ ไม่พัฒน์
อรรถผล
เสียโอกาส ขัดเมา
เกลากมล เป็นโฉดชน วนเวียน
ไม่เปลี่ยนไป
๏ เพราะความโง่ โมหะ พาทำผิด ดื้อไม่คิด พิศเคื้อ
เพื่อแก้ไข
ชีวิตจะ ก้าวหน้า
เจริญไกล ? อย่าฝันใฝ่ ไม่เห็น
ทางเป็นจริง
๏ ไม่ควรมี มิจฉา ทัศนะผิด โง่เขลาคิด
" รับผิด=แพ้
"...แย่+เย่อหยิ่ง
ดันทุรัง ดั่งรั้น
สันดานลิง ธรรมทอดทิ้ง กลิ้งกลอก
ถอกตัวเอง ฯ
๘ กรกฎาคม ๒๕๕๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น