รอยเท้า บนผืนทราย : กลอนคติชีวิต
๏ ดินเลาะเหยียบ เรียบย่ำ ตามริมหาด เคลื่อนซัดสาด พัดทราย
มิคลายโถม
ระลอกแล้ว ระลอกเล่า
เข้าประโลม พร้อมแรงโหม ลมหวน
ชวนชื่นใจ
๏ แต่ละก้าว เร่าย่าง อาจพลั้งพลาด ถูกเสียบผาด บาดแผล
ป้องแก้ไข
โดนแดดเผา เร่าร้อน
รอนลึกใน ลมพัดไส บ่ายเซ
บางเพลา
๏ จังหวะเท้า ยาว-สั้น กระชั้นชิด บางครั้งผิด ติดขัด
ปรารถนา
จำสะดุด หยุดย่าง
เป็นครั้งครา จวบชรา อาสัญ
ชีพบรรลัย
๏ ทิ้งไว้เพียง รอยเท้า เล่าถ่ายทอด ลมแทรกสอด คลื่นสาด
ทรายพัดไส
ลบรอยเท้า ราวปลด
หมดสิ้นไป เชือนอาลัย ชายหาด
แห่งอัตตา ฯ
๒๘ มิถุนายน ๒๕๕๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น