ดอกกระเจียว ราชินีแห่งป่าหน้าฝน : สาลินีฉันท์๑๑
๏ ฝนหน้า ฟ้าปราณี...................ฤดูศรี
ฤดีศานติ์
คำนึง
ถึงวันวาน...........................ประสบการณ์ สราญยาม
๏ ฝ่าฝน
ต้นฤดู.........................ศิขรสู่ มิสู้ขาม
อุตส่าห์
พยายาม..........................เพราะโหยหา พนาพี
๏ หยาดฝน ยลป่าแล้ง................ชอุ่มแฝง
แสลงหนี
ชมชื้น
รื่นทรรศนี-..........................ยะรังสรรค์ สวรรค์ลวง
๏ หมอกฝน
มลเช้าตรู่.................มิเบื่อดู อุทาน " สรวง "
โดดเห็น
เด่นทั้งปวง......................กระเจียวตูม
ปทุมมาบาน
๏ กลีบซ้อน อ่อนช้อยคลี่.............สะสวยสี
ฉวีฉาน
ส่วนสัด
งามจัดจ้าน.......................ประหนึ่งบัว
สวรรค์บูรณ์
๏ สมค่า
อุตส่าห์ด้น....................ยะเยี่ยมยล วิจลสูญ ( วิจล=วุ่นวายใจ )
เหนื่อยล้า
อนาดูร..........................มลายสิ้น สุขินคลาย
๏ ผ่านพ้น
ต้นหน้าฝน..................สุมาลย์หล่น พิมลหาย
เหลือแล
แต่ใบราย........................วสันต์ใหม่ วิไลมา
๏ ช่วยกัน
สานสมัคร....................อนุรักษ์ พิทักษา
คุ้มครอง
ป้องพนา..........................จะได้เหลียว กระเจียวยาว(นาน)
๏ เฉกเช่น
บำเพ็ญเพียร................ฤทัยเคียน เสถียรขาว
งามงด
พรตผ่องพราว.......................สุทินราว สกาวเอย ฯ
๗ มิถุนายน ๒๕๕๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น