กลอนธรรมะ กลอนคติชีวิต กลอนคติเตือนใจ กลอนคติสอนใจ กลอนสุภาษิต บทความจรรโลงใจ

ผลงานของชายคนหนึ่งซึ่งนอกจากตามหลักสูตรของโรงเรียนแล้ว ต้องเรียนรู้ศึกษาหาความรู้เอง ทั้งหลักธรรมและการประพันธ์ ชอบคิด-วิเคราะห์-สรุปบทเรียนใหม่เป็นประจำ แล้วบันทึกไว้เป็นบทกวีเพราะมิเช่นนั้นจะลืมบทเรียนเก่า คิดว่าน่าจะมีประโยชน์กับคนอื่นบ้าง จึงโพสต์สู่สื่อสาธารณะ

ยินดีต้อนรับ อาคันตุกะ ทุกท่าน

สมัคร Blogger.com ตั้งแต่ยังเป็นเว็ปอิสระ ต้องสร้างรหัสผ่าน แต่ตอนนั้นเพิ่งหัดใช้คอมพิวเตอร์จึงทำผิดพลาดตอนสร้างรหัส ทำให้บล็อก avijjabhikkhu เข้าไม่ได้ ต้องสร้างบล็อกใหม่ใช้ชื่อใหม่ จากคำว่า bhikkhu เป็น pikkhu แทน

ด้วยข้อจำกัดด้านเวลา-ข้อมูล-สติปัญญา-ความรู้ความสามารถ-ความรีบเร่ง ทำให้เกิดความผิดพลาดได้ ผู้เขียนขออภัยเป็นอย่างยิ่ง และขอขอบคุณสำหรับคำแนะนำเพื่อการแก้ไขความผิดพลาด ผู้เขียนไม่สงวนลิขสิทธิ์สำหรับการคัดลอก การนำไปเผยแพร่ที่ไม่ใช่เพื่อการค้า ขอเพียงแต่อย่าแอบอ้างว่าเป็นผลงานของผู้อื่น แต่ผู้เขียนขอสงวนลิขสิทธิ์ในผลงานนี้ สำหรับการนำไปเผยแพร่เพื่อการค้าหากำไร

*นักเรียน อย่าลอกเป็นการบ้านไปส่งครูนะครับ เพราะไม่สุจริต ไม่เป็นประโยชน์แก่การพัฒนาความรู้ความสามารถ ดูไว้เป็นตัวอย่างก็พอ
มีอะไรสงสัย ไม่เข้าใจ ต้องการคำอธิบาย ก็ถามมาได้

วันเสาร์ที่ 9 มิถุนายน พ.ศ. 2555

ตกลงมา เถิดฝน : กลอนจรรโลงใจ (กาพย์ยานี ๑๑)

๏ ศศิน มาสิ้นแสง..............เมฆาแฝง ร่ายแรงฝน

กราดชัฏ เกรี้ยวสาดชล...........ราตรีหม่น มืดหมองมัว

๏ ยินเพียง เสียงฝนพรำ.......ทั้งคืนค่ำ ร่ำรินรั่ว

ละออง ต้องเนื้อตัว.................ในห้องหับ นอนหลับตา

๏ ตกมา เถิดฟ้าฝน..............ข้าจะทน จนอุษา

สัตสี สุริยา............................ทอ นภา ทาสายรุ้ง(สัต=งาม)

๏ จะรอ จนช่อไม้................บานสดใส ให้เฟื่องฟุ้ง

เดินเที่ยว เหลียวท้องทุ่ง...........พนาไพร ขจายขจี

๏ บางครา ชะตาคน...............ปัญหาล้น ปนยากลี้

ทุกข์ย่ำ ระกำยี.........................อุปสรรค ขวากหนักเนา

๏ โรคภัย รุมกรายกล้ำ............ศัตรูซ้ำ ชอกช้ำเศร้า

สูญเสีย เหลือเปลี้ยเปลา.............มิลดน้อย ทยอยเนือง

๏ แรงใจ จะไม่หมด.................อุตส่าห์ปลด ปัญหาเปลื้อง

อดทน จนยากเยื้อง.....................ก็ยังสู้ เชิดชูชนม์

๏ ศรัทธา ในความดี..................สุจริตมี นิรมล

ด้วยแสง แรงกุศล........................จะดลให้ บั้นปลายดี ฯ

๙ มิถุนายน ๒๕๕๕

กลอนธรรมะ กลอนคติชีวิต กลอนคติเตือนใจ กลอนคติสอนใจ กลอนสุภาษิต บทความจรรโลงใจ

ยินดีต้อนรับ อาคันตุกะ ทุกท่าน

วันเสาร์ที่ 9 มิถุนายน พ.ศ. 2555

ตกลงมา เถิดฝน : กลอนจรรโลงใจ (กาพย์ยานี ๑๑)

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น