ชีวิต : กลอนแปด
๏ การเกิด เปิดประตู สู่วัฏฏะ ทุกขะ สารพัด
มัดสังขาร
ตัณหา ตระยานอยาก
กระชากมาน อัตตา อุปาทาน
ผูกพันตน
๏ เกิดมา ต้องหากิน ชีวินเลี้ยง สุ่มเสี่ยง
ความอยู่รอด ปลอดภัยพ้น
ต้นสาย ปลายชีวิต
มิดมืดมน กลิ้งเกลือก
กระเสือกกระสน จนวันตาย
๏ ถูก / ผิด คิดครวญใคร่ ไร้เหตุผล ต่างคน ต่างความคิด
ติดขวนขวาย
ต่างถา ต่างกระทำ
นำวุ่นวาย ต่างหมาย ต่างแย่งชิง
ยิ่งแข่งกัน
๏ โลกสัตว์ แสนขัดสน ล้นลำบาก ยังอยาก ไม่จากไป
ไคลอาสัญ
อยากมี ชีวียืน
ปีหมื่นพัน อยากสรร พิลั่นพิลึก
ตรึกตามใจ
๏ ที่สุด ต้องหยุดลง ตรงปราณปราศ ตัดขาด พินาศสิ่ง
ทอดทิ้งไส
คืนสู่ บุรพธาตุ
เรี่ยราดไป เข้าใจ ไม่สร้าง
" อยาก " ให้ยากเย็น ฯ
๘ มิถุนายน ๒๕๕๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น