โลกของฉัน : กาพย์ฉบัง๑๖
๏
ฉันอยู่ในโลกของฉัน...............แสนอัศจรรย์
ไม่ใช่ฝันอันเกินจริง
๏
โลกที่มีธรรมพร่ำพิง..............กุศลกลสิง
ทอดทิ้งชั่วบาปหยาบกรรม
๏
กิเลสตัณหาอาธรรม..............ปิดป้องกรองปรำ (ปรำ=เจาะจง)
จรรยาพานำจ้ำประจญ
๏
กระแสโลกีย์วิกล...............เลิกละ..นฤมล
บันดลศุภผลสนธิ์สันติ์
๏
ถึงแม้นแผ่นดินเดียวกัน.............พบปะสัมพันธ์
แต่ต่างห่างกันคนละโลก
๏
โลกของฉันครั้นเศร้าโศก............ศีลสัจจ์พัดโบก
ชะล้างวิโยคโรคขับไส
๏ ความดีคลี่งามอำไพ.............วิชชาสุกไสว
สุจริตจิตใจไทถวัลย์
๏
เรืองรองผ่องผุดดุจจันทร์............เดือนเพ็ญเด่นพรรณ
เสมือนสวรรค์สุขหรรษา
๏ เชิญชวนให้ลองครองมา..............ศีลธรรม์จรรยา
สรรค์หาโลกใหม่ให้ท่านเทอญ
ฯ
๒๕ มิถุนายน ๒๕๕๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น