ความสุขที่ถูกมองข้าม
: โคลงสี่สุภาพ
๑. สุคนธ์กลิ่นกรุ่นให้....................หอมหวน
รมย์รื่นชมชื่นชวน........................คลั่งไคล้
แต่ทว่าอากาศมวล.......................บริสุทธิ์
เสริมส่งชีวาไว้............................เติบกล้าสุขสบาย
ฯ
๒.
สารพันรังสรรค์น้ำ......................ดื่มกิน
ปรุงแต่งรสชาติฉิน........................กลิ่นช้อย
แต่ทว่าสังขาร์อิน-.........................ทรีย์อยู่
ยืนยง
เพราะดื่มน้ำเปล่า;น้อย...................ค่าน้ำปรุงเห็น ฯ
๓. ผู้คนมากมายล้วน.....................หลงใหล
เงินผ่อนหย่อนตามใจ.....................ก่อหนี้
เงินกู้สู่อาศัย.................................ฟุ่มเฟือย
พุทธองค์ทรงตรัสชี้........................ปราศหนี้เป็นสุข
ฯ
๔.
เอาแต่คิดอยากได้.....................อยากมี
อยากแส่แดฤดี..............................ด่าวดิ้น
ระกำลำบากชี-..............................วีเดือด
ร้อนรน
เสพ" สันโดษ
"โทษสิ้น.................ห่อนรู้ฤาไฉน ฯ
๕.
กระเสือกกระสนใคร่ชู้.................คู่ชม
พิษรักฝากระทม............................พ่ายแพ้
ทั้งที่" อิสระ
"รม...........................(มะ)ณีย์ยิ่ง
กลับไม่เห็น;ใช่แท้.........................ใกล้เกลือกินด่าง
ฯ
๖.
คิดคดฉลโฉดฉ้อ........................ทุจริต
มักง่ายหมายทำผิด.........................เพื่อพร้ำ
วิบากส่งไสติด...............................บ่วงบาป
ทุกข์ทัณฑ์
" สัมมาปฏิบัติ
"ล้ำ........................ไป่รู้ปรารมภ์ ฯ
๗. สุขที่ถูกมองข้าม......................งามคุณ
อยู่ใน " ใจ "
อาดุลย์.......................เทียบแท้
กิเลสตัณหาสุญ.............................สาบส่ง
" ไม่ถือมั่น "
นั่นแล้.......................ก่อเกื้อไกวัล (ไกวัล=สวรรค์) ฯ
๒๐ พฤษภาคม ๒๕๕๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น