ไม่ใช่ทุกคน ที่ควรครองคู่ : กลอนแปด
๏ นั่งเดียวดาย ในสงัด ใต้รัชนี มองไปที่ ท้องนภา
ฟ้าหมองหม่น
เมฆเบาบาง
พรางเดือนหงาย คล้ายกมล ที่อับจน ทนทุกขา
ทรมาน
๏ สุรีย์ไร้ ใยอากาศ ร้อนจัดเหลือ ทั่วกายเนื้อ
เหงื่อไหล ไม่สุขศานติ์
ฝนเหินห่าง ร้างรา
มาช้านาน จนลำธาร รานแห้ง
แล้งชลธี
๏ เห็นหนุ่มสาว เคล้าคู่ อยู่ไกลๆ ดูสดใส ไร้ทุกข์
แสนสุขศรี
บางคนกลับ สบายใจ
คู่ไม่มี ใช้ชีวี อิสระ
ร่าเริงรมย์
๏ โลกไม่ค้าง สร้างใคร ให้มีคู่ ไตร่ตรองดู คู่หลาย
ไม่สุขสม
เกินนับที่ คู่มา
มอบระทม ใจจ่อมจม ขมขื่น
กลืนกล้ำทรวง
๏ แม้นไขว่ข้อง ครองคู่ อย่าสู้ขัด " คุณสมบัติ " ปัจจัย ให้แสงสรวง
(๑) ความจริงใจ จริงจัง กิจทั้งปวง (๒) ปรับปรุงตน พ้นล่วง บ่วงบาปพาล
๏ (๓) ความอดทน กลไก
ไม่ปล่อยปละ (๔) ชั่วสละ อย่าเฝือ เอื้อสมาน
แม้นผู้ใด ใคร่มี
คู่ริอ่าน หลักพื้นฐาน สานสู่
ครองคู่ควร ฯ
๖ พฤษภาคม ๒๕๕๕
(ฆราวาสธรรม ๔) ประกอบด้วย
๑.สัจจะ คือ ความจริง
๒.ทมะ คือ การฝึกตน
๓.ขันติ คือ ความอดทน
๔.จาคะ คือ การสละ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น