ภาพวัย : กาพย์ยานี ๑๑
๏ เปิดเทอม
เริ่มต้นแล้ว...............เดินผ่านแถว ร้านเครื่องเขียน
ลูกเล็ก
เด็กนักเรียน.......................เวียนเข้า-ออก ทั่วซอกมุม
๏ ค้นหา
อุปกรณ์-.......................การเรียนว่อน ราวร้อนรุ่ม
ก่อนลิ่ว
เข้าคิวรุม...........................จ่ายเงิน;หน้า ชื่นตาบาน
๏ ก้มมอง
ตรองดูเด็ก...................ตัวเล็กๆ วิเวกขาน
ครวญคิด
อดีตกาล..........................เราเคยเป็น เช่นเด็กมา
๏ เคยเรียน
เพียรหนังสือ...............เคยฝึกปรือ การศึกษา
เคยต้อง
ท่องตำรา..........................เคยพัฒนา ทักษะมี ฯลฯ
๏ จนจบ
ปริญญา.........................ตั้งหน้าตา อาชีวี
หนักเอา
เบาไม่หนี..........................ตามวิถี คติคน
๏ ต่อไป
ภายภาคหน้า...................ความชรา จะไม่พ้น
อ่อนแอ
แลเสื่อมตน.........................พยาธิ มิไคลคลา
๏ กำสรด
บทสุดท้าย.....................คือความตาย ไม่หายหา
วิถี
แห่งชีวา....................................ต้องประจญ ทุกตนตัว
๏ ภาพเด็ก
ผ่านไปไว.....................ภาพผู้ใหญ่ อยู่ในหัว
ภาพเฒ่า
ทอนเมามัว.........................ภาพ กเฬ วรากชัด( กเฬวราก=ซากศพ)
๏ สังสาร
อันยาวไกล......................วิธีใด ให้ปฏิบัติ ?
ห้ำหั่น
บั่นทอนวัฏฏ์............................ชีพสิ้นสุด หยุดเป็นเอย ฯ
๑๙ พฤษภาคม ๒๕๕๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น