ยืนเขย่ง : กลอนแปด
๏ " ยืนเขย่ง "
เกร็งได้ ก็ไม่นาน เปรียบเหมือนการ ฝืนตน
กมลหมาย
ทำสิ่งที่ เกินตัว
มัวเมามาย ผลสุดท้าย พ่ายจาก
กรายพรากพา
๏ ดั่งหมายปอง ครองคู่ ไม่ดู " สม
" พาลขื่นขม ตรมห้อม
ตรอมปัญหา
ไม่มีสุข สมหวัง
ดั่งจินดา ต้องเลิกรา คลาไคล
สุดท้ายที
๏ เห็นเขาทำ ร่ำรวย ด้วยกรรมกิจ ไม่พินิจ พิจารณา
หาถ้วนถี่
ความสามารถ ขนาดเขา
เราไม่มี เงินทุนลี้ หนี้หลาย
ละลายทรัพย์
๏ คุณสมบัติ ส่วนตน พึงยลพิศ ก่อนจะคิด เอื้อมหาญ
เพียรการสรรพ
คนแตกต่าง อย่างกว่า
ฟ้า-ดิน นับ จงยอมรับ ขับดัน
ฝันให้เป็น
๏ อย่ามักใหญ่ ใฝ่สูง อยากฟุ้งเฟ้อ อย่าละเมอ เพ้อพก
หนักอกเห็น
อย่าประมาท พลาดมา
น้ำตากระเด็น อย่าขืนเข็น เช่นเขลา
ปวดร้าวเอย ฯ
๔ พฤษภาคม ๒๕๕๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น