พายุ…: กลอน
พายุ ... ลูกแล้ว ลูกเล่า กระหน่ำ ซ้ำเข้า ด่าวดิ้น
น้ำท่วม ทุ่งนา หากิน ทรัพย์สิน บ้านช่อง ล่องลอย
ปศุสัตว์ ขาดอาหาร น้ำผลาญ ชีวัน ร่วงผล็อย
ผู้ไม่ ถูกท่วม ร่วมพลอย อาหาร พลันน้อย คล้อยแคลง
ความยาก ลำบาก หนักเห็น ความเข็ญ ทั่วหัว ระแหง
ร้อนเร่า ข้าวยาก หมากแพง สำแดง ไตรลักษณ์ ศักดา
น้ำมา เพียงหน้า มรสุม ชื้นชุ่ม คลุมครัน พรรษา
อารี ชีวี ชีวา มหา สาธารณ์ สันติ์ไท
ทว่า กระแส กาลี ราคี กามา สาไถย
กระหน่ำ ซ้ำเติม เกริมใจ หญิงชาย วัยรุ่น มุ่นมน
กามา ตัณหา ถาโถม ค่านิยม โสมม สถล
เสเพล เร่ร่าน พาลชน เสียคน เสียตัว มัวเมา
หลงง่าย หน่ายเร็ว เหลวไหล กุมใจ กามกิจ คิดเขลา
อนาคต หมดสิ้น ดิ้นเดา ไม่เอาถ่าน เถ้าธุลี
แต่งงาม ทำเสริม เติมเด่น ให้เห็น เช่นสวย รวยศรี
ไม่ใช่ ภรรยา-สามี ประเวณี พลีพร่ำ สัมพันธ์
พรรณนา ว่าเป็น " ความรัก " ที่แท้ แค่ " อยากกระสัน "
" หลงใหล " ใจทื่อ ดื้อรั้น สามานย์ สันดาน แท้เอย ฯ
๓๑ สิงหาคม ๒๕๕๔
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น