กาพย์ฉบัง ๑๖ : บัวใต้น้ำ
จิตใจที่ไร้วันเต็ม ไม่อิ่มไม่เอม
เขษมกับการไขว่หา
ลาภยศสรรเสริญกามาฯ อำนาจวาสนา
ศรัทธาคุณค่านิยม
ทุ่มกายใจให้ได้ชม กระสันสั่งสม
โสมมสารพัดวิธี
ละเลยผิด-ชอบ-ชั่ว-ดี ศีลธรรมย่ำยี
ไม่มีหิริโอตตัปปะ
ไม่ใช่ " มน+อุษยะ "( มนุษย์ ) เดรัจฉานะ
ธรรมชาติสัตว์เถื่อนสถุล
การุญให้ธรรมเป็นทาน
วานรได้แก้วแววกานต์ ไก่ได้พลอยพาน
ป่วยการไม่เห็นราคา
จิตใจไม่ยอมพัฒนา มีแต่ตัณหา
หยาบช้าป่าเถื่อนมืดมน
ดั่งบัวใต้น้ำจำนน ไม่ยอมโผล่พ้น
ชลธารนานเน่าฉิบหาย
ตัณหาพัดพาจิตกราย มุ่งสู่อบาย
ยากจะได้หวนคืนเอย ฯ
๒ สิงหาคม ๒๕๕๔
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น