กลอนแปด : วิถีกรรม
อันพระเครื่อง เรืองเดช เวทย์หลวงพ่อ แขวนเต็มคอ ก่อกรรม ทำบาปเค้น
ทุบตี-ฆ่า เบียดเบียน เพียรสร้างเวร พระเครืองเด่น เร้นดับ ลับฤทธี
ลักขโมย โกยกอบ ลอบทุจริต เจียดน้อยนิด ทำทาน ฝันเศรษฐี
บาปสนอง ต้องจน คนกาลี หาทรัพย์ได้ มลายหนี วิถีกรรม
หมั่นสวดมนต์ จนคล่อง ท่องกลับหลัง ธรรมะพรั่ง ภาษิต วิทย์คมขำ
แต่ทรามกิจ มิจฉา ทุรกรรม รับเคราะห์พร่ำ สัพเพ อเวจี
นุ่งห่มขาว เข้าวัด ขัดสมาธิ(อ่าน ขัด-สะ-หมาด) แต่ปากจัด กราดว่า ด่าเสียดสี
ชอบยุแยง ตะแคงรั่ว ชั่ววจี ชีวิตมี อริล้อม พร้อมทำภัย
เลวทรามสร้าง ทั้งปี ชีวีชั่ว เห็นแก่ตัว อำมหิต จิตสาไถย
ทำบุญบ้าง บางที มีผลใด คิดครวญใคร่ ใจรู้ ทุคตี(คติ)
อาจไปเกิด เป็นสัตว์ เดรัจฉาน นอนบนบ้าน ชั้นสอง ของเศรษฐี
สุขสบาย ได้อยู่ ดีกินดี ตามวิถี สัตว์เลี้ยง เพียงพอกรรม ฯ
๒๒ สิงหาคม ๒๕๕๔
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น