กลอนแปด : ขยาด...รัก
เธอเข้ามา พาใจ ให้อบอุ่น ยิ่งเคยคุ้น ยิ่งติด สนิทสนม
ติดรูปถ่าย ใบหน้า ติดคารม ใจชื่นชม โน้มไหล หมายรักตรึง
ไม่เคยอยาก อยู่ใกล้ ใครทั้งวัน ไม่เคยรั้น ขันแข่ง แย่งหวงหึง
ไม่เคยนอน ละเมอ เพ้อรำพึง ไม่เคยซึ้ง ตรึงจิต คิดถึงใคร
กลับมาเป็น เช่นโดน มนตร์สะกด เบื่อความโสด หดหู่ มิรู้ไฉน
ไม่อาจนอน ก่อนได้ยิน เสียงกินใจ ประทับใน ปลายฝัน ประคัลภ์คืน
(ต่อมา)ใจฉันที่ บริสุทธิ์ ผุดผ่องใส ส่องเห็นใจ ขุ่นดำ เธอคร่ำขืน
ศีลธรรม ความดี ที่ยั่งยืน ปลุกฉันตื่น ฟื้นเห็น เธอเป็นพาล
เธอแค่เฝ้า เอาใจ ใช้ลมปาก หวังผลมาก อยากได้ ใคร่โฉดฉาน
ไร้สิ้นความ จริงใจ ในดวงมาน แค่สันดาน คนเดน เห็นแก่ตัว
ขอเปล่าเปลี่ยว เดียวดาย ใจสงบ ดีกว่าอบ อุ่นใน ใจคนชั่ว
ขอยืนบน ความจริง ไม่กริ่งกลัว ดีกว่าขลุก ซุกหัว กลั้ว(คน)หลอกลวง
มีคนดี มากมาย ให้คบหา ไม่เหว่ว้า หวั่นไหว ให้หึงหวง
มีคนสุ จริตใจ ให้เคียงควง ไม่ต้องห่วง พ่วงภัย ให้กังวล
จะไม่กลับ ปรับใจ ไปคืนดี จะไม่มี ฤดีใด ไปสับสน
จะไม่เสีย น้ำใจ ไปประจญ จะไม่ปรน น้ำใจ ไปให้พาล
ขอตั้งจิต คิดไกล ไปข้างหน้า ขอธรรมา พาใจ ไปสู่ศานติ์
ขอตั้งจิต คิดไคล ไปนิพพาน เอาวิญญาณ ชีวา บูชาเอย ฯ
๑๒ สิงหาคม ๒๕๕๔
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น