โคลงสี่สุภาพ : อย่าคบคนพาล
๑.คิมหันต ฤดูย้อน มาเยือน
อรุณโปร่งโล่งเลือน เมฆชม้าย
สูรย์ส่องแสงโชติเชือน เช้ารุ่ง
กลมใหญ่ไข่แดงคล้าย คิดให้เอ็นดู ฯ
๒.โพธิ์ผลิใบอ่อนย้อย บางเยาว์
ลมเรื่อยไหลเอื่อยเบา ลูบไล้
ใบแก่ร่วงหล่นเรา(ราว) ลาจาก
โพธิ์เก่าเหงาใบไร้ เหว่ว้าระทม ฯ
๓.คนหยาบใจกระด้าง ทุรชน
เห็นแก่ตัวทั่วมน หยาบช้า
คบหาอัปมงคล คืนกลับ
๔.คนละเอียดอ่อนแล้ นุ่มนวล
เมตตากรุณาอวล เอื้อเฟื้อ
คบหาน่าโหยหวน พันผูก
คบรักตระหนักเชื้อ ชิดใกล้ใจถวิล ฯ
๕.ทำคุณแก่คนไร้ สำนึก
เสื่อมทรามความรู้สึก แน่แท้
หากหมายใคร่ตรองตรึก บุญคุณ
คิดแค่ทำดีแล้ เนื่องน้าวธรรมบท ฯ
๖.พุทธองค์สอนสั่งให้ ไกลพาล
คบใคร่ให้กันดาร คืนได้
บัณฑิตชิดสมศานติ์ เรืองรุ่ง
ประหนึ่งชมชิดใกล้ ป่าไม้ไพรวัลย์ ฯ
๒๗ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๔
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น