กลอนแปด : คุณค่า วันวาเลนไทน์
๑๔ กุมภาพันธ์ วันแห่งรัก เดิมทีนัก มักหมาย รักใหญ่หลวง
มอบรักแท้ แก่ชน คนทั้งปวง เป็นรักล่วง อัตตา สถาพร
มิใช่มอบ ชอบรัก ฝักต่างเพศ ไกลกิเลส เจตนา คติสอน
เมตตา ก รุณา เอื้ออาทร ทัศน์บวร ทอนเวร เห็นแก่ตัว
สมัยเวียน เปลี่ยนไป ไกลกาลเก่า คนหนุ่มสาว เมากาม ทรามท่วมหัว
ถือเป็นวัน ประเดิม เริ่มเสียตัว ทิฏฐิชั่ว มัวเมา น่าเศร้าดาย
กิเลสเด่น เห็นผิด ปิดปัญญา ทิ้งจรรยา ศีลธรรม สู่ทรามสาย
ทั้งคบชู้ สู่สาว มั่วฉาวชาย ร่วมทำลาย สถาบัน ฐานครอบครัว
คนหลายใจ ใครเล่า เขาเชื่อถือ ไม่สัตย์ซื่อ ดื้อผิด มิจฉาชั่ว
ไม่รักเดียว ใจเดียว เที่ยวเสียตัว เป็นเมีย-ผัว ของใคร ร้ายสิ้นดี
แต่งแล้วแตก แยกทาง สร้างปัญหา ลูกกำพร้า หย่าร้าง ต่างหลีกหนี
เด็กเก็บกด โฉดทราม ทำทวี ปัญหาพี มีเพิ่ม เกริมน่าเกรง
จง " รักดี -ใฝ่ดี - ทำดี " เด่น วันวาเลน ไทน์เดิม เพิ่มเพียรเพ่ง
อย่าคิดเห็น แก่ตน สนตัวเอง ใจกล้าเก่ง เมตตา สู่สาธารณ์
พึงรักนวล สงวนกัน รอวันแต่ง ใจแข็งแกร่ง แรงร่า อย่างกล้าหาญ
เป็นคนดี รักดี มีศีลดาล จรรโลงศานติ์ มั่งตรง คงหล้าเอย ฯ
๑๔ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๔
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น