กลอนแปด : การพลัดพราก....สัจจธรรม
กิ่งหูกวาง ปลั่งเปรื่อง เหลืองแดงใบ กระจัดกระจาย ไปถัว ทั้งทั่วต้น
สายลมพัด ตัดพลิ้ว ปลิวรายหล่น แลสกล บนพื้น น่ารื่นรมย์
มะยมออก พอกผล ท้นกิ่งก้าน ลูกเหลืองปาน ธารทอง รองเรืองสม
ไม้มงคล ปลูกไว้ ไทยนิยม ผลร่วงพรม ถมพื้น ผืนพสุธา
ทั้งใบ-ผล หล่นพราก ไปจากต้น พฤกษ์ไพรสณฑ์ พ้นหาย อาลัยหา
ผลิใบ-ผล ล้นใหม่ พิไลมา พัฒนา พฤกษชาติ อย่างหยัดยง
อันของภักดิ์ รักษา มาเก่าก่อน ย่อมราญรอน ทอนหาย อย่าไหลหลง
การพลัดพราก จากพลัน ครรลองโลก ย่อมวิโยค โศกศัลย์ มานขมขื่น
มิควรจม ตรมเศร้า เหย้ายั่งยืน จงเร่งฟื้น ตื่นฝัน ตัดพันธ์ใจ
ชนม์ยังมี ชีวิต คิดสรรค์สร้าง พร้อมสมสั่ง พร่างศรี ฤดีใส
วิริยะ อุตสาห์ ฝ่าฟันไป ทำให้ได้ ไม่ท้อ ต่อสู้ทาน
ทำให้ดี เท่าที่ มี - ทำได้ อย่าร้อนใจ หมายผิด ยึดติดขาน
บุญกุศล กลธรรม ประจำมาน สมาทาน ขันแข็ง ดั่งแสงชัย
ไม่รู้จัก หลักคิด ชีวิตคุด ปัญหาผุด หยุดภาส วินาศภัย
รู้จักคิด ผิด - ถูก เป็นสุขใส ศิริชัย ไรผ่อง เรืองรองเอย ฯ
๑๙ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๔
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น