ความดีมิใช่ธรรมชาติของคน : กาพย์ฉบัง๑๖
๏ (ชีวิต)เกิดมาก็มีกิเลส.............................ต้นสายปลายเหตุ
แห่งเจตนาอกุศล
๏ ความดีมิใช่ธรรมชาติ(ของ)คน...................................แต่เป็น(ความ)เห็นแก่ตน
โฉดฉลมลมานตัณหา
๏ มิพึงหลงใหลในอัตตา.............................นิมิตอวิชชา
(ที่)วิการมารยาสาไถย
๏ (ที่)ดึงดันบัญชา(ชีวิต)พาไป..................................นิยมสมใจ
สู่เทวษเภทภัยไม่สิ้นสุด(วัฏสงสาร)
๏ ภพหนึ่งซึ่งเกิดเป็นมนุษย์..............................อันเปรียบประดุจ
เป็นจุดหยุดตรึกศึกษา
๏ ความมีชีวิตพิจารณา..............................ธรรมชาติสัจจา
สร้างสติปัญญากล้าไกร
๏ ผิด-ชอบ-ชั่ว-ดี มีอะไร?................................รู้แน่แก่ใจ
ตั้งใจใคร่สดับสนับสนุน
๏ กำจัดสิ่งบัดสีมิเป็นคุณ....................................หยาบช้าสถุล
ให้สูญสิ้นไปไม่ประสงค์
๏ เชิดชูคุณาธรรมดำรง................................มุ่งเจตจำนง
เที่ยงตรงส่งเสริมเติมกุศล
๏ ตระหนัก(ถึง)ศักยภาพของคน..............................สามารถดัดกระมล
ให้พ้น(การ)วนเวียนวัฏสงสาร
๏ อุตส่าห์อย่าจำนนกลการ...................................กิเลสเลศพาล
ล้างผลาญเปลื้องปลดให้หมดเทอญฯ
๓๐ กันยายน ๒๕๖๔
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น