๏ แดดร้อน ตอนรุ่งเช้า.....................................บ่มีเค้า ของเมฆฝน
ร่มไม้ ชายคาดล....................................ให้รอดพ้น ท้นทรมาน์
๏ (เมื่อ)เหนื่อยนัก รู้(จัก)พักหน่อย.....................มิใช่(ท้อ)ถอย คอยวาสนา
วิถี ใช้ชีวา.............................................มิเริงร่า เสมอไป
๏ ธรรมชาติ ของชีวิต.......................................เพริศพิสิฐ ก็หาไม่(พิสิฐ=ประเสริฐ, วิเศษ)
พื้นฐาน คนทั่วไป...................................สุข-ทุกข์ได้(ประสบ) เป็นธรรมดา
๏ (เมื่อ)ชีวี มีอุปสรรค........................................ดำเนินยาก หนักปัญหา
(การ)ก้าวไป ในมรรคา............................ควร(ทำอย่าง)เชื่องช้า ระมัดระวัง
๏ ผ่อนคลาย ไม่ดื้อดึง.......................................รีบเร่งถึง ซึ่งสิ่งหวัง
ความ(ดื้อ)รั้น ดันทุรัง..............................ก็รังแต่ แส่ระกำ
๏ แม้ใจ ไม่ย่อหย่อน(ต่ออุปสรรค).......................(แต่การ)รู้จักผ่อน(ตามสถานการณ์) (เป็น)พรเลิศล้ำ
เก็บแรง และ(ความ)แกร่งตรำ...................ไว้ใช้ยาม (หนทาง)ราบรื่นมี
๏ บรรเทา ความ(รู้สึก)เศร้าโศก...........................วิปโยค ของโลกนี้
(ความ)แจ่มใส ในฤดี................................(จง)ทำให้มี วิริยา(ด้วยตัวเอง)
๏ ความอด ทน-อดกลั้น......................................คือคุณธรรม์ ของผู้กล้า
อย่าประมาท ขาดปัญญา...........................ทำบิ่นบ้า ท้าความตาย(แบบโง่ๆ)
๏ ผ่อนคลาย ในยามยาก.....................................ยามลำบาก อย่าอยากระหาย
ผ่อนกาย ใจ(ให้)สบาย..............................(รอโอกาส)เริ่มต้น(ใหม่)ได้ ไม่สายเอยฯ
๒๙ กันยายน ๒๕๖๔
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น