หวังให้ไกล มุ่งไปให้ถึงฝัน : กลอนจรรโลงใจ

หวังให้ไกล มุ่งไปให้ถึงฝัน : กลอนจรรโลงใจ

๏   ฟ้าครึ้ม ลงครัน.........................สุริยัน ถูกเม ฆาขวาง

กั้นแสง สว่าง.............................เหินห่าง ทิวา ถวิล

แต่สูรย์ ก็ไม่..............................ยอมพ่าย แพ้ให้ มลทิน

ชำนะ เมฆินทร์...........................ก่อนสิ้น สุดยล สนธยา

๏   หวังไว้ ให้สูง...........................จูงใจ ไปให้ ถึงฝัน

แม้ต้อง ประจัญ..........................อุปสรรค หนัก-สั้น ปัญหา

ไม่ยอม ท้อถอย..........................ไม่คล้อย ออกจาก มรรคา

ตั้งใจ มุ่งหน้า.............................แม้ว่า เหนื่อยยาก เพียงใด

๏   ชีวิต ของคน............................หากสน ใจหมาย ประเสริฐ

มากกว่า แค่เกิด..........................มาเปิด บัดสี วิสัย

เป็นคน มีค่า...............................บ่อยาก น้อยหน้า ใครๆ

จงอย่า สาไถย............................หาแต่ สุขสบาย ใส่ตน

๏   สติ ปัญญาดี.............................แต่ถ้า ไม่มี ความรู้

(ย่อม)ไม่ต่าง ห่างผู้.....................สมองทู่ หลงทาง ข้างถนน

แม้สมอง ไม่ดี.............................(แต่)ถ้ามี ขันติ อดทน

ใฝ่รู้ สู่ผล...................................เป็นคน ฉลาด ปราชญ์ปรีดิ์

๏   "มนุษย์"หมาย ความว่า................ผู้มี มน สูงส่ง(มน อ่าน มะนะ)

อย่าได้ ใหลหลง..........................เชิดวงศ์ สกุล สุนทร์ศรี

ทำประโยชน์ แก่หล้า.....................ตั้งหน้า ทำแต่ ความดี

ผลักดัน ชีวี..................................ให้มี พิพัฒน์ ทัศไนย

๏   เอา(ความ)ผิด(พลาด) เป็นครู........(เอา)ความรู้ คือครร ลองจิต

ดำเนิน ชีวิต.................................วิจิตร วิบูลย์ คูณใคร่

อย่าเห็น แก่ตัว.............................เมามัว แค่ตน มิสนใคร

อยากมี อยากได้...........................คับแคบ จิตใจ=ไคลความดีฯ

๑๒ มิถุนายน ๒๕๖๐