ชั่ว-ดี อยู่ที่ใจ : กาพย์ยานี๑๑
๏ ทุ่งหญ้า ป่าชัฏรก.........................โขลงช้างยก
พวกย่างผ่าน
เที่ยวเดิน
ไม่เนิ่นนาน......................หญ้า-ป่าลาญ พินาศเตียน
๏ คนเรา ล้วนเค้าคล้าย....................ความดี-ร้าย
อยู่ในเศียร
หมั่นพิศ
หมั่นคิดเพียร.....................สถิตเสถียร คล่องว่องไว
๏ ภาษา(ต่างชาติ) ถ้าพูดบ่อย...........ก็จะพลอย ถนัดได้
เรียนมา
ถ้าไม่ใช้............................ลืมเลือนคล้าย คืนคุณครู
๏ ความดี-ราคีด้วย..........................มิหมั่นช่วย
อำนวยสู่
(ทอด)ทิ้งไป
ไม่แลดู......................ย่อมบรรลุ บรรลัยดล
๏ สิ่งใด
ถ้าไม่ดี.............................อย่าเปรมปรีดิ์ ใส่ใจสน
เลิกละ
ผละกระมล.........................ย่อมหลุดพ้น ไม่ยากเย็น
๏ สิ่งดี
มีมานะ...............................อุตสาหะ ทมเข็น(ทม อ่าน ทะมะ=การฝึกตน)
บ่อยเข้า
เบาใจเป็น........................ผลดีได้ ให้พยายาม
๏ กรรมใด ในโลกนี้........................ดวงฤดี
แลหนุน-ห้าม
มีสติ
มิชั่วทราม.............................คอยห้ามปราม อย่าตามใจ
๏ เฉกเช่น พระอรหันต์.....................กิเลสบั่น
ตัณหาไส
ที่สุด
หลุดพ้นภัย............................วัฏสงสาร นิรันดรฯ
๗ มิถุนายน ๒๕๖๐
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น