ชีวิต-ความคิด : กลอนคติชีวิต
๏ ฝนโรย โปรยปราย......................ภายใต้ นภา เมฆาปิด
แทบมืด
สนิท................................ผิดกับ ธรรมชาติ ยามเช้า
ความชื้น
สะสม..............................ผสม สายลม แผ่วเบา
ทำให้
ใจ(คน)เรา...........................บรรเทา เร่าร้อน ฤดี?
๏ ชาวนา สะใจ..............................อยากให้ น้ำฝน
ดล(ต้น)ข้าว
เติบใหญ่
ยืดยาว............................(แต่พอ)ถึงคราว ฝนหนัก ชักถี่
น้ำเริ่ม
ท่วมนา...............................น้ำตา เริ่มมา แทนที่
สิ้นความ
สุขี.................................มีแต่ ระกำ กล้ำกลืน
๏ การมี ชีวิต.................................ต้องคิด
รอบคอบ รอบด้าน
หลักวิ
ชาการ................................และประ สบการณ์ ดาลดื่น
เฉพาะ
สาระ.................................อย่าสะเปะ สะปะ ระรื่น
ฟุ้งซ่าน
สิคืน................................โศกเศร้า สะอื้น เสียใจ
๏ หลากเรื่อง หลายราว...................ควรก้าว ข้ามไป
ไม่คิด
ปราศประโยชน์
สักนิด.....................(ขืน)มัวแต่ ยึดติด จิตไฉน
จักผูก
เป็นปม................................จักบ่ม เป็นพิษ ชีวิตภัย
บางเรื่อง
คิดไป..............................ก็ไร้ คุณค่า น่ารำคาญ
๏ การมี ชีวิต.................................ต้องมี
ความคิด เคียงคู่
เลือกเฟ้น
เป็นอยู่...........................เป็นผู้ รู้(จัก)คิด พิษฐาน
การมี
ชีวิต....................................แต่ไม่ รู้(จัก)คิด=วิกฤติการณ์
จักดล
บันดาล...............................ชั่วช้า สามานย์ บรรลัยฯ
๑ มิถุนายน ๒๕๖๐
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น