ลาภยศสรรเสริญสุข : กลอนแปด
๏ เกล็ดเมฆา กระจาย
รายรอบสูรย์....................งามวิบูลย์ อุ่นอบ ประสบสันติ์
ก่อนถึงกาล
สัญญา แห่งสายัณห์....................คัคนานต์ บันดล ยลชื่นใจ(คัคนานต์=ท้องฟ้า)
๏ สูรย์สีทอง ส่องท้น
บนเกล็ดเมฆ....................รังสรรค์เสก เพชรา อดิศัย
ประดับประดา สุวรรณ
พรรณประไพ.................จรรโลงจิต พิสมัย ไร้ราคี
๏ ก่อนกระทำ กรรมกิจ
คิดให้ไกล.....................อย่าคิดใกล้ ใคร่แล แค่ชาตินี้
ชาติหน้าอีก หลายชาติ
อุบัติมี........................ตามวิถี วัฏฏะ สัจจะการณ์
๏ ลาภ-ยศ-สรรเสริญ-สุข
ที่ถูกจิต.....................ทุกชีวิต คิดครอง ยกย่องขาน
หาได้อยู่ คู่ใคร
ไปตลอดกาล.........................เวลาผ่าน วารพ้น วนเสื่อมพัง
๏ แม้นประสงค์(ลาภฯลฯ) จงหยุด ทุจริต...........หยุดทำผิด
ศีลธรรม เพื่อความหวัง
(เมื่อ)วิบากกรรม
ประดา มาประดัง...................(แม้)ชีวิตยัง (ก็)ย่อยยับ อัประมาณ
๏ ที่เห็นใคร ได้ดี
ด้วยทุจริต............................จงพินิจ อดีตกรรม ธรรมไพศาล
เพิ่งให้ผล ตอนนี้
พิสดาร...............................มิใช่การ ทำชั่ว (แล้ว)ตัวได้ดี
๏ ทำดีจึง ได้ดี
นี่คือกฎ...................................คือสัจพจน์ งดงาม อร่ามศรี
ทำชั่วย่อม ได้ชั่ว
ทั่วโลกีย์.............................ถึงปัถพี ย่อยยับ มิกลับกลาย
๏ หลักโลกธรรม นำท่อง ให้คล่องเถิด................สิ่งใดเกิด ย่อมดับ สูญลับหาย
ทั้งมีลาภ
เสื่อมลาภฯลฯ คละกลับกลาย.............มีอะไร ตายตัว ทั่วโลกา?
๏ จึงมิควร ยึดมั่น
และถือมั่น.............................ลดความอยาก บากบั่น ละตัณหา
มิยินดี
ยินร้าย ในมายา...................................อนิจจา-อนัตตา=สัจจาเอยฯ
๒๗ มิถุนายน ๒๕๖๐
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น