ปิดเทอม...วัยเด็ก : กลอนเจ็ด
๏ สายลม บรรเลง
เพลงเลื่อนไหล..................ดอกไม้ ไหวโยก ย้ายผกผัน
อรุณ รุ่งศรี
สุริยัน.........................................สร้างสรรค์ วันใหม่ ไฉไลมี
๏ โบกมือ อำลา
ฤดูหนาว.............................ถึงคราว หน้าร้อน ย้อนวิถี
ผลไม้ หลายรส
หมดจดดี..............................ทยอย ทวี สุทธิคุณ
๏ ชีวิต ปิดเทอม
เติมแต่งเด็ก.........................อเนก กิจกรรม เพิ่มความสุนทร์
เล่นสนุก สนาน
บ้านวายวุ่น............................เอะอะ ชุลมุน ดรุณวัย
๏ อย่าแล แค่มี
วิชาการ.................................(ที่)บันดาล ปัญญา ปรีชาได้
หยุดเคร่ง หยุดเครียด
เบียดเบียนใจ.................ช่วยให้ ฉลาด และพัฒนา
๏ ทักษะ หลากหลาย
ในโลกนี้........................สอนฝึก วิธี แก้ปัญหา
ศิลปะ ดนตรี
และกีฬาฯลฯ..............................สามารถ พัฒนา เยาวชน
๏ เล่นเกม ไม่ใช่
ไร้ประโยชน์..........................แต่โทษ มากมาย มีให้ผล
ผิดหลัก ธรรมชาติ
ชีวาตม์ดล..........................นั่งยล หน้าจอ ก่อโรคภัย
๏ เดินทาง ท่องเที่ยว
ยังดีกว่า.........................โลกา แตกต่าง กันกว้างใหญ่
วัฒนธรรม ประเพณี
ที่แปลกไป........................เปิดใจ ให้พบ ประสบการณ์
๏ รู้จัก เลือกเล่น
(ที่)เป็นประโยชน์....................รุ่งโรจน์ ชีวิต ตั้งพิษฐาน
อย่าเอา แต่สร้าง
ความรำคาญ..........................ระราน บ้านเมือง ทำเขื่องเลยฯ
๘ มีนาคม ๒๕๖๐
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น