ต้องฟื้นผืนป่า :
กาพย์สุรางคนางค์๓๒
๏ บุษบา ส่วนใหญ่.......................บานได้
วันเดียว
ก็แห้ง
ก็เหี่ยว..............................ร่วงโรย หลุดหาย
รอดอก
ใหม่มี..............................แทนที่ ผลิพราย
สวยสี
สยาย................................มากมาย ก่ายกอง
๏ บุปผา
มักออก...........................ดกดอก ตามฤดู
บานแล้ว
ล่วงสู่.............................ผลิตผล ดลสนอง
เพื่อแพร่
เมล็ดพันธุ์.......................พงศ์สัณฑ์ ครรลอง
ไพรปก
โลกป้อง...........................อุดม สมบูรณ์
๏ แต่ว่า
ป่าไม้...............................ก็ไม่ สามารถ
ต้านทาน
การพิฆาต.......................ตัดถาง มล้างสูญ
ความโลภ
ของคน.........................อกุศล พ้นพูน
เหยียบย่ำ
จำรูญ...........................มูลเหตุ เภทภัย
๏ ปราศป่า
ซับน้ำ..........................ฝนซ้ำ หน้าฝน
ก็ท่วม
ก็ท้น..................................จนน้ำ เนตรไหล
หน้าร้อน
ก็แล้ง.............................น้ำแห้ง เหือดไคล
ไม่มีกิน
มีใช้.................................คล้ายนรก โลกันตร์
๏ สร้างเขื่อน
เกลื่อนกลาด...............แต่ขาด ป่าไม้
บ่มี
น้ำไว้.....................................ให้เก็บ กักผัน
ปีไหน
น้ำมาก...............................ก็หลาก ท่วมพลัน
ระบาย
ไม่ทัน................................บันดาล ทุกข์ทน
๏ ระบบ
นิเวศน์..............................ปฏิเสธ ไม่ได้
ต้องมี
ป่าไม้..................................ไพรสัณฑ์ พันธุ์สณฑ์
หยุดคิด
โลภมาก............................อยากแต่ ประโยชน์ตน
โลกจะร้อน
เร่ารน............................จนคน ล้มตายฯ
๒๒ มีนาคม ๒๕๖๐
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น