ลดความเห็นแก่ตัว :
กาพย์สุรางคนางค์๒๘
๏
.....................................หอมกลิ่น เกสร
นุ่มนวล
อวลอ่อน..................ตื่นนอน อุษา(อุษา=รุ่งเช้า)
สุนทรี
วิหค.........................ยกพล สนทนา
พร้อมเพรียง
โสภา...............ประสาน ดนตรี
๏
.....................................ยืดเส้น ยืดสาย
กระตุ้น
ร่างกาย....................ให้ขมัน ขมี
เตรียมพร้อม
ทำงาน..............ประสบการณ์ ชีวี
ใหม่ๆ
มากมี........................ทวี เข้ามา
๏
......................................ให้ครุ่น ให้คิด
สัจจะ
ชีวิต...........................อุกฤษฏ์ แสวงหา(อุกฤษฏ์=สูงสุด)
ทำความ
เข้าใจ.....................ใส่ใจ พิจารณา
จึงได้
วิชชา..........................ปัญญา อากร(อากร=บ่อเกิด)
๏
.......................................พิจิตร อิฏฐผล(อิฏฐผล=ผลที่น่าปรารถนา)
แคลนขาด
ขัดสน...................บนโลก สะท้อน
สัตว์จึง
แก่งแย่ง.....................แข่งขัน ราญรอน
หวงทรัพ
(พะ)ยากร................ไว้กับ ตัวเอง
๏
........................................ยิ่งเห็น แก่ตัว
ยิ่งเขลา
เมามัว.......................ชั่วโหม ข่มเหง
เบียดเบียน
เพียรทัณฑ์.............ฆ่าฟัน กันเอง
บาปธรรม์
บรรเลง....................เร่งโลก โศกตรม
๏
.........................................ลดเห็น แก่ตัว
หยุดทำ
ความชั่ว......................เมามัว สะสม
ก่อนสาย
โลกสิ้น......................ชีวิน เสื่อมซม
ทุกขา
ระทม............................ถมท่วม ปัถพินฯ
๒๕ มีนาคม ๒๕๖๐
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น