ความรู้คู่ชีวิต : กลอนเปล่า

ความรู้คู่ชีวิต : กลอนเปล่า

๏    การแสวงหาความรู้
โดยดูผ่านการกรองของค่านิยม
ย่อมไม่ได้รับความรู้ที่แท้จริง

๏    คนมองหาสิ่งที่อยากเห็น

มักมองไม่เห็นสิ่งที่ไม่ตั้งใจจะเห็น

แม้อยู่แค่ปลายจมูก

๏    การตัดสิน

ที่ตั้งอยู่บนตราชั่งแห่งความลำเอียง

ไม่สามารถหลีกเลี่ยง

ที่จะทำลายความผิด-ถูก ที่แท้จริง

๏    คนโง่มักพึงพอใจในคำชมว่าตนเป็นคนฉลาด

แต่นักปราชญ์มักคลางแคลงใจในคำชมเช่นนั้น

ว่าอาจเป็นเพียงการประชดประชัน

ของผู้ที่คิดริษยา

๏    คนไม่ประมาท

จะระมัดระวังการเอ่ยวาจา

เพราะไม่อยากถูกใครครหา

ว่าโง่แล้วลืมตัว

๏    คนโลภมาก บูชาเงิน

คนเขลาบูชา ยศศักดิ์สรรเสริญ

ส่วนคนมีปัญญาจะเพลิดเพลิน

กับการเสพความรู้ที่มีอยู่มากมาย

๏    การรู้จักนำความรู้ไปใช้

ทำให้ชีวีพ้นทุกข์-มีความสุขสบาย

คือหัวใจของการมีความรู้ที่แท้จริง

คนสะสมความรู้ เพื่ออวดรู้และเย่อหยิ่ง

หาใช่คนที่รู้จริง

เพราะความรู้นั้นเป็นแค่สิ่งไร้สาระ

๏    คำแนะนำของคนมากมาย

หาใช่ความรู้ แต่เป็นแค่ความคิด

เพราะไม่เคยและไม่อาจนำไปใช้ในชีวิต

ให้เกิดสัมฤทธิ์ประสิทธิ์ผล

    คำแนะนำเหล่านั้นมักมาจากคน

ที่ดีแต่พร่ำบ่น

ในขณะที่ตนกลับทำสิ่งตรงกันข้าม

    คำพูดที่สวยงาม

แต่ขาดความจริงใจ

ต่างอะไรกับการหลอกลวง?

๏    คนไม่มีความรู้ย่อมโง่เขลา

มักมัวเมาและขาดเหตุผล

อาศัยสัญชาตญาณและการเห็นแก่ตน

กระเสือกกระสน ดิ้นรนอยู่บนโลกา

๏    การอยากรู้และแสวงหาความจริง

จะนำชีวีไปสู่สิ่งที่ดีกว่า

จงตรวจสอบคำสอน-คำแนะนำ

เลือกเอาเฉพาะที่มีคุณค่า
ความรู้ในความจริง ไม่ได้สิงอยู่ในศรัทธา

หากแต่คือความกล้าพิสูจน์
อันเป็นคุณสมบัติเฉพาะของปัญญาชนฯ

๑๒ มีนาคม ๒๕๖๐