กลอนธรรมะ กลอนคติชีวิต กลอนคติเตือนใจ กลอนคติสอนใจ กลอนสุภาษิต บทความจรรโลงใจ

ผลงานของชายคนหนึ่งซึ่งนอกจากตามหลักสูตรของโรงเรียนแล้ว ต้องเรียนรู้ศึกษาหาความรู้เอง ทั้งหลักธรรมและการประพันธ์ ชอบคิด-วิเคราะห์-สรุปบทเรียนใหม่เป็นประจำ แล้วบันทึกไว้เป็นบทกวีเพราะมิเช่นนั้นจะลืมบทเรียนเก่า คิดว่าน่าจะมีประโยชน์กับคนอื่นบ้าง จึงโพสต์สู่สื่อสาธารณะ

ยินดีต้อนรับ อาคันตุกะ ทุกท่าน

สมัคร Blogger.com ตั้งแต่ยังเป็นเว็ปอิสระ ต้องสร้างรหัสผ่าน แต่ตอนนั้นเพิ่งหัดใช้คอมพิวเตอร์จึงทำผิดพลาดตอนสร้างรหัส ทำให้บล็อก avijjabhikkhu เข้าไม่ได้ ต้องสร้างบล็อกใหม่ใช้ชื่อใหม่ จากคำว่า bhikkhu เป็น pikkhu แทน

ด้วยข้อจำกัดด้านเวลา-ข้อมูล-สติปัญญา-ความรู้ความสามารถ-ความรีบเร่ง ทำให้เกิดความผิดพลาดได้ ผู้เขียนขออภัยเป็นอย่างยิ่ง และขอขอบคุณสำหรับคำแนะนำเพื่อการแก้ไขความผิดพลาด ผู้เขียนไม่สงวนลิขสิทธิ์สำหรับการคัดลอก การนำไปเผยแพร่ที่ไม่ใช่เพื่อการค้า ขอเพียงแต่อย่าแอบอ้างว่าเป็นผลงานของผู้อื่น แต่ผู้เขียนขอสงวนลิขสิทธิ์ในผลงานนี้ สำหรับการนำไปเผยแพร่เพื่อการค้าหากำไร

*นักเรียน อย่าลอกเป็นการบ้านไปส่งครูนะครับ เพราะไม่สุจริต ไม่เป็นประโยชน์แก่การพัฒนาความรู้ความสามารถ ดูไว้เป็นตัวอย่างก็พอ
มีอะไรสงสัย ไม่เข้าใจ ต้องการคำอธิบาย ก็ถามมาได้

วันพุธที่ 1 มีนาคม พ.ศ. 2560

สิ่งมีค่า : กลอนหก

๏ ในความคิด (ของ)กุมารา..................สิ่งมีค่า คือขนม

ของละเล่น เห็นชื่นชม.........................เป็นปฐม ปมชีวา

๏ ครั้นเติบใหญ่ ใฝ่แปลงเปลี่ยน............ใคร่พากเพียร คิดปรารถนา

สิ่งของหลาย หมายราคา......................ตามประสา ค่านิยม

๏ เช่นสมบัติ ทรัพย์พัสถาน...................ลาภ-สักการ-ยศ สะสม

คนรักริ อภิรมย์...................................เข้าสังคม บ่มสัมพันธ์

๏ นักปราชญ์ผอง ปองความรู้.................เหล่าวิญญู กุศลสรรฯลฯ

ความแปลกแยก แตกต่างกัน..................และแปรผัน ตามจิตใจ

๏ สร้างความสุข สนุกสนอง...................ชูครรลอง ชีวิตไส

ก่อนจะพราก จากโลกไป.......................สูญสลาย ไม่หวนคืน

๏ ของมีค่า (ต้อง)รักษาไว้.....................เพื่อมิให้ กลายเป็นอื่น

มีสุขสม เมื่อชมชื่น...............................และขมขื่น เมื่อห่างหาย

๏ การเสื่อมสูญ ซึ่งของรัก......................ย่อมตระหนัก เศร้าเสียดาย

แสนอุดม นึกสมหมาย...........................หวงแหนคล้าย คู่ชีวา

๏ แต่กับคน เห็นแก่ตัว...........................เห็นแต่ตัว เองมีคา

สิ่งอื่นผอง (ใช้)สนองอัตตา....................และตัณหา สามานย์เอยฯ

๑ มีนาคม ๒๕๖๐

กลอนธรรมะ กลอนคติชีวิต กลอนคติเตือนใจ กลอนคติสอนใจ กลอนสุภาษิต บทความจรรโลงใจ

ยินดีต้อนรับ อาคันตุกะ ทุกท่าน

วันพุธที่ 1 มีนาคม พ.ศ. 2560

สิ่งมีค่า : กลอนหก

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น