คุณ(ของ)ธรรม : โคลงสี่สุภาพ
๑. พิรุณร่วงหล่นคล้าย..................เร่งรีบ
เพื่อโลกธาตุมหัตชีพ...................หล่อเลี้ยง(มหัต=มหันต์)
ดอกพุดหลุดร่วงกลีบ...................ขาวสะอาด
เกลื่อนกลาดพิลาสเพี้ยง...............ประดับพื้นพสุธาฯ
๒. เมฆาเลือนเคลื่อนคล้าย.............ครันไคล
ฝนสงบสุระใส.............................เสกฟ้า
ขจัดฝุ่นละอองใน.........................อากาศ
ผุดผาดพิสุทธิ์อ้า..........................แจ่มหล้าทัศนีย์ฯ
๓. หลักธรรมมีเพื่อให้.....................ศึกษา
กฎเกณฑ์แห่งสัจจา.......................ถ่องชี้
ทางดำเนินชีวา.............................ปฏิบัติ
บำบัดทุกข์ภัยลี้.............................ถูกต้องครองศานติ์ฯ
๔. อุปการมั่นคงสร้าง......................ฐานะ(อุปการ=ความช่วยเหลือเกื้อกูล)
ประกอบอาชีวะ.............................ก้าวหน้า
สัมพันธ์มนุษยะ.............................สฤษฏ์
ประสิทธิ์ชีวิตกล้า..........................ปลุกหล้าอดิศัยฯ
๕. เตือนใจเตรียมใจป้อง.................ปัญหา
ฝึกสติเสริมปัญญา.........................รอบรู้
ยึดมั่นต่อจรรยา.............................ระเบียบ
เฉียบแหลมอุปสรรคสู้.....................ลุแล้วร่าเริงฯ
๖.
เถกิงจิตใจด้วย...........................คุณธรรม
บาปชั่วอกุศลกรรม.........................ปิดป้อง
สอดส่องคลองจรรย์จำ....................วิจิตร
สุจริตอิฏฐาต้อง.............................กึกก้องกิจกรรมฯ
๗.
ชีวันสันติสุขพร้อม.......................พุทธี(พุทธิ=ความฉลาด,ปัญญา)
กอปรกับความงามดี........................เพริศแพร้ว
ธรรมปฏิบัติศรัทธ์มี..........................คุณอเนก
ปัจเจกประจักษ์แล้ว.........................เล่ารู้สู่ฟังฯ
๗ ตุลาคม ๒๕๕๘
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น