ชีวิตบัดซบ : กาพย์ยานี๑๑
๏ ผืนดิน
ถิ่นกันดาร...................ผลิตอาหาร ให้ผลน้อย
เขาหิน
ขาดดินดอย.....................ยากคอยหา ภักษามี
๏ พ่อแม่
แลโง่เขลา....................ลูกหลานเล่า ย่อมเขลาชี้
ยากฝัน
ปัญญาดี..........................ปรีดิ์แต่หมั่น (สร้าง)ปัญหามา
๏ เรียนไป ใจเหนื่อยเหน็ด.............กรมเผด็จ
การศึกษา(กรม=ระทม)
แรงใจ
ไร้โรยรา............................ใคร่โหยหา สิ่งระเริง
๏ เมื่อขาด การศึกษา....................ยงชีวา
ยากเถลิง
จิตเตลิด
หลงเปิดเปิง.....................จึงเวิ้งว้าง ร้างจุดหมาย
๏ (เมื่อ)ชีวาตม์ ปราศทักษะ............อาชีวะ
อดสบาย
รนแสวง
แรงงานขาย.....................ไร้ฝีมือ ถือประจญ
๏ ไม่ถูก
ปลูกฝังให้.......................ศีลธรรมใฝ่ ใจกุศล
ทุจริต
จิตวิกล...............................ล้นชั่วบาป เหลืออัประมาณ
๏ ก่อเวร
เป็นกิจกรรม.....................สุดระห่ำ ทรามอาจหาญ
จัดเจน
เป็นอันธพาล.......................ชาญโฉดชั่ว มัวเมาชม
๏ ชีวี
ที่บัดซบ..............................ครอบครัวพบ ความขื่นขม
แพร่หลาย
ในสังคม........................โสมมทั่ว มั่วสุมเอยฯ
๒๖ ตุลาคม ๒๕๕๘
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น