ความคุ้นเคยของชีวิต : กลอนหก
๏ ลมฝนรวน
ลำดวนรื่น....................เปียกโชกชื่น ฟื้นเฉิดฉัน
สายลมพัด
ซัดส่ายพันธ์.....................เสมือนฝัน ชีวันมี
๏ ลมพัดเคียง
เพียงชั่วครู่..................แล้วเข้าสู่ อุจเฉทหนี(อุจเฉท=ขาดสูญ)
ฝนโปรยปราย
คลายท่าที...................ค่อยจรลี คลี่เมฆา
๏ มวลอากาศ
ประหลาดเย็น...............เสมือนเป็น สัญญาณว่า
ฤดูหนาว
เริ่มก้าวมา...........................ข้าวในนา คละออกรวง
๏ รู้(ตัว)อีกที
สิ้นปีใกล้......................เพิ่มปีวัย ไปอีกช่วง
ภารกิจ
ชีวิตปวง................................บรรลุล่วง หรือล่วงเลย?
๏ สิ้นปียัง
ฝังใจเล่น..........................ทำเฉกเช่น เอ้อระเหย?
วางแผนเที่ยว
เชี่ยวชาญเชย................ความคุ้นเคย ของชีวี?
๏ คิด(ว่า)เกิดมา
(เพื่อ)หาความสุข.......ความสนุก ขลุกวิถี?
เรื่องฝืนใจ
ไม่ใยดี..............................คือรตี อภิรมย์(รตี=รติ=ความชอบใจ)
๏ หรือเก่งกาจ
สามารถคิด..................ว่าชีวิต วิจิตรสม
ไม่มีอยู่
อย่างอุดม-.............................คตินิยม นึกอาลัย?
๏ สมาทาน
หมั่นข่มจิต.......................ไม่ทำผิด เสียนิสัย
ศีล-คุณธรรม
นำจิตใจ.........................อดิศัย สมวัยเอยฯ
๑๒ ตุลาคม ๒๕๕๘
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น