เครื่องรางของขลังคาถาอาคม
: กลอนเจ็ด
๏ มนตร์เพียร เขียนผ่าน
ปุราณพาทย์..............ภาษา ประหลาด ชวนหวาดไหว
(ฟัง)รอบแล้ว รอบเล่า
บ่เข้าใจ.........................หากไม่ ศึกษา อักขระวิธี
๏ งมงาย-ใจเขลา
คือเบ้าหล่อ.........................เกิดก่อ การเพรื่อ เชื่อภูตผี
อิทธิฤทธิ์ ปาฏิหาริย์
บันดาลมี.........................ชีวี สุข-ทุกข์ ปลุกปลอบทรวง
๏ ความคิด มิจฉา
หาประโยชน์........................ชั่วโฉด พิธี ราคีล่วง
เกียจคร้าน สรรสร้าง
สิ่งทั้งปวง.........................แต่อยาก ตักตวง หวงใส่ตน
๏ เครื่องเซ่น บูชา
ถวายสู่...............................เชิดชู ทำนอง การท่องบ่น
ลี้ความ ลำบาก
และยากจน..............................พึ่งมนตร์ พ่นหมาก ไม่ยากเย็น
๏ ความคิด-ความเชื่อ
เหนือสัจจะ.....................(คือ)สิ่งไร้ สาระ มายาเห็น
ไม่เชื่อ หลักธรรม
กฎกรรมเวร...........................ใช้เป็น (สิ่ง)ชี้วัด พัฒนาการ
๏ มนตรา มาแปล
เป็นแค่อรรถ.........................สารพัด อ้อนวอน ซ่อนคำขาน
ต่อสิ่ง มุสา
จินตนาการ....................................จงดล บันดาล สมพาลใจ
๏ แค่ต่าง ภาษา=ค่าศักดิ์สิทธิ์.........................อิทธิฤทธิ์
อัศจรรย์ ผันเปลี่ยนได้?
คนจิต ใจตรง
คงเข้าใจ....................................เรื่องไส ยศาสตร์ (หา)ใช่สัจจา
๏ ของขลัง คาถา
และอาคม.............................แค่ลม ปากเป่า เขลามิจฉา
หลอกได้ แค่คน
ล้นมารยา................................หาใช่ บัณฑิต สุจริตเอยฯ
๕ ตุลาคม ๒๕๕๘
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น