ส่องสัตว์สอนคน : กลอนคติสอนใจ
๏ แดดร้อน ราวกับ................สำทับ สภาวะ
โลกร้อน
ลมผาย
คลายผ่อน..................ลดทอน รันทด สลดหาย
อรุณ
รังสี..............................สุรีย์ แรงจัด กระจาย
ชีวา
ท้าทาย..........................ฝนร้าง ย่างกราย หลายเพลา
๏ น้ำเพียง หนึ่งหยด...............ยังมด จดจ่อ
ออกิน
ท่ามกลาง
แผ่นดิน..................ไร้สิ้น แหล่งน้ำ ตามหา
มดตัว
น้อยๆ..........................ใครเล่า เขาคอย เมตตา
ที่สุด อุตส่าห์.........................คือต้อง พึ่งพา ตัวตน
ที่สุด อุตส่าห์.........................คือต้อง พึ่งพา ตัวตน
๏ แบ่งสรร ปันส่วน.................เพื่อมวล
มิตรได้ อิ่มหนำ
ดื่มคน(ตัว)ละคำ.....................แล้วกรำ
งานก่อ เสาะกุศล
ไม่เห็น
แก่ตัว.........................ไม่เห็น ใครชั่ว มัวกมล
ไม่เหมือน
กับคน.....................ต่างคน ต่างฉล อลเวง
๏ หวงหา ตระหนี่....................อยากมี
อยากได้ อยากเป็น
คนอื่น
ขื่นเข็ญ.........................ยังเห็น แก่ตน รนเร่ง
รีบร่ำ
รีบรวย............................รีบฉวย โอกาส ไม่หวาดเกรง
แข็งขัน
คร่ำเคร่ง......................เพ่งแต่ ประโยชน์ ส่วนตน
๏ คติธรรม คำสอน...................บทกลอน
วอนให้ ศึกษา
ส่ำสัตว์
ทัศนา..........................พยายาม อย่าทำ ความชั่ว
จึงมี
มากมาย...........................คล้ายๆ ว่าคน มนมัว
สามานย์
พันพัว........................เกลือกกลั้ว อกุศล ล้นเอย ฯ
๘ ตุลาคม ๒๕๕๘
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น