ความสุขของชีวิตปกติสามัญ
: กาพย์ฉบัง๑๖
๏
ความงามของสิ่งสามัญ...................ใกล้ชิดชีวัน
ไม่ต้องฝันใฝ่ไปไกลแสน
๏
ตรากตรำข้ามน้ำข้ามแดน................ท่องเที่ยวเปลี่ยวแคว้น
มาดแม้น(ชีวิต)ปกติมิสุขสม
๏
ทนอยู่อย่างทุกข์ระทม...............ไร้ซึ่งอภิรมย์
จมอยู่(กับความ)ซ้ำซากจำเจ
๏ ตัณหา-อุปาทานหันเห................พาโลโฉเก
โมเมไม่รู้สัจจริง
๏
(เมื่อ)กิเลส-ตัณหาละทิ้ง..............ธรรมรักษ์พักพิง
หลากสิ่งรอบข้างต่างสดสวย
๏
กุศลธรรมเอื้ออำนวย................สุขง่ายได้ด้วย
ช่วยให้หัวใจใสสงบ
๏
ดื่มด่ำ(กับความ)ธรรมดาปรารภ..............เสกสันติ์บรรจบ
อบอุ่นเลอล่วงห้วงฤดี
๏
ปรับปรุงปกติวิถี...............แจงจัดทัศนีย์
ย่อมมีเหมือนใหม่วิไลตา
๏ ชีวิตจิตหัดพัฒนา...............บังเกิดปัญญา
รู้ค่า(สิ่ง)รอบข้างสร้างสรรค์
๏
อยู่กับ(ความ)ธรรมดาสามัญ..............ชีวิตประจำวัน
อย่างมีฉันทะสาธุเทอญฯ
๑๕ ตุลาคม ๒๕๕๘
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น