สมดุลของบุญบาป : กลอนคติสอนใจ
๏ อ่อนแรง เพราะแสงสุรีย์..................ทวีรังสิมา
ประภากาจ
สุดขอบฟ้า
มิสามารถ...........................อัมพุทพาด พิลาสเห็น(อัมพุท=เมฆ)
ฤดูฝน
ที่ขาดฝน.................................ยังผู้คน ประจญลำเค็ญ
พิรุณร้าง
เลือนว่างเร้น..........................ดังเฉกเช่น เป็นสัจการ
๏ อีกซีกโลก
อเมริกา..........................เผชิญปัญหา ชลถาท่วม
ฝนตกแล้ว
ตกเล่าร่วม..........................เนืองนองน่วม มหาศาล
ภูมิภาค
เสียสมดุล...............................จนชุลมุน วุ่นวายมาน
มหภาค
หากพิจารณ์............................จักพบพาน คานสมดุล
๏ เห็นคนชั่ว
ไม่ได้ชั่ว.........................ทำกันทั่ว เฉกหัวใส
คนทำดี
ดีมิได้....................................ไม่มีใคร ให้เกื้อหนุน
พลอยคิดว่า
กฎแห่งกรรม......................เพียงถ้อยคำ จำนรรจ์คุณ
หมดศรัทธา
มนาสุญ............................สิ้นบาป-บุญ จุนเจือจินต์
๏ ไม่รู้
วัตถุประสงค์.............................สัจธำรง ทรงสถิต
กติกา
ชีวาทิศ......................................วิจิตรสร้าง วางไว้สิ้น
ดลเวรกรรม
ตามสนอง...........................ร้างรอยร่อย ข้องชีวิน
เพื่อตรวจวัด
พร้อมตัดสิน.......................ตามวิญญาณ์ ตรากฎกรรม
๏ อย่าประมาท
ต่อสัจจา.......................ยึดสายตา สามัญชน
ไม่เห็นคุณ
บุญกุศล..............................ไม่สนใจ ใคร่ขันขำ
ไม่เห็นบาป
เป็นอัปมงคล.......................เห็นแก่ตน ฉลชั่วทำ
บาปสนอง
ต้องตรอมตรำ.......................ตามลำดับ รับผลเอย ฯ
๒ มิถุนายน ๒๕๕๘
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น